13. Ceza Dairesi Esas No: 2011/35693 Karar No: 2013/11044 Karar Tarihi: 16.04.2013
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/35693 Esas 2013/11044 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Hükümden sonra yapılan temyizde, sanığın suçu işlediği kabul edilmiştir. Ancak, mahkumiyete yönelik bazı itirazlar dikkate alınmış ve hüküm bozulmuştur. Bozma nedenleri arasında, (1) mağdurun koruyamayacak bir durumda olmasından yararlandığı için sanığın suçu nitelikli hırsızlık olarak değerlendirilmesi gerektiği, ancak yanlış bir kanun maddesi uygulandığı ve (2) sanığın tekrarlamış bir suçluyken cezasında bu durumun göz önünde bulundurulmaması kararı yer almaktadır. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 ve 142/2-a maddeleri ile 58. maddesi anılmaktadır. 141/1 maddeye göre, hırsızlık suçu işleyenler cezalandırılırken, 142/2-a maddesi, nitelikli hırsızlık durumlarını belirlemekte, kişinin malını koruyamayacak durumda olması gibi özel durumları değerlendirme imkanı sağlamaktadır. 58. madde ise, tekrarlanan suçlarda uygulanacak cezaları düzenlemektedir.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/35693 E. , 2013/11044 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Mağdurun kamyonetin içinde uyumakta iken, sanığın aracın açık olan sol ön camından içeri uzanarak torpido gözünden suça konu telefonları çaldığının anlaşılması karşısında; eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesine uyduğu gözetilmeden aynı yasanın 142/2-a uyarınca yazılı şekilde hüküm kurulması 2-Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 16.04.2013 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
MUHALEFET ŞERHİ:
5237 sayılı TCK’nda nitelikli haller belirlenirken mağdurun durumunu da dikkate alan düzenlemeler mevcut olup, 142/2 madde fıkrasının (a) bendi bunlardan birisidir. Bentte “Kişinin malını koruyamayacak durumda olmasından” yararlanılarak denilmiş, hangi hâllerin bent kapsamına gereceğine dair bir sınırlama getirilmemiştir. Dolayısıyla kişinin herhangi bir sebeple zilletliğindeki eşyayı koruyamayacak halde bulunması yeterlidir. Mağdurun bu duruma kendi iradesiyle gelmiş olup olmamasının önemi yoktur. 5237 sayılı TCK’nun 142/2 madde fıkrasının (a) bendi, 765 sayılı TCK’nun 492/1 madde fıkrasının (3) sayılı bendi gibi değerlendirilemez. Çünkü yürürlükteki hükümde “mal sahibinin uğradığı hususî bir felâketten mütevellit kolaylıktan istifade” şeklinde veya benzeri bir ifadeye yer verilmemiş, çok daha geniş kapsamlı bir hüküm düzenlenmiştir. Temel ihtiyaçlar arasında yer alan ve ihtiyaç meydana geldiğinde (özelikle araç kullanılması öncesinde) kaçınılması beklenmeyecek olan uyku hali de 5237 sayılı TCK’nun 142/2 madde fıkrasının (a) bendi kapsamındaki bir nitelikli haldir. Bendin uygulanmasını gerektiren unsurlar suçta gerçekleşmiştir. Mağdurun sabaha karşı komyenette uyuduğunu gören fail, bu durumdan yararlanmak suretiyle torpido gözünden iki adet cep telefonunu alıp uzaklaşarak neticeyi gerçekleştirmiştir. Mağdurun suç sırasındaki durumu faile açık bir üstünlük sağlamıştır, failin işini kolaylaştırmıştır. Öyleyse fail, bilerek ve isteyerek lehine kullandığı bu avantajlı vaziyetin sorumluluğuna da katlanmak zorundadır. Bu sebeple (1) sayılı bozma hükmüne muhalifim.