Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/4235 Esas 2019/396 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/4235
Karar No: 2019/396
Karar Tarihi: 16.01.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/4235 Esas 2019/396 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir davada, davacı tarafın \"tenfiz\" talebi üzerine, mahkeme, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesi ile davayı kabul etmiştir. Dava konusu, Türkiye Cumhuriyeti 25. Hukuk Dairesi'nin 13/12/2012 tarihli 25 O 512/11 sayılı kararının tanınması ve tenfizidir. Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararın kanun maddeleri incelendiğinde, Türk Medeni Kanunu'nun 54. maddesi ve 40. maddesi uyarınca tenfiz talebinin incelendiği görülmektedir.

11. Hukuk Dairesi 2018/4235 E. , 2019/396 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 03/05/2018 tarih ve 2017/498-2018/188 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili,..Mahkemesi 25. Hukuk Dairesi"nin 25 O 512/11 sayılı kararının kesinleştiğini ileri sürerek, tanıma ve tenfizini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesi ile davanın kabulüne,... Cumhuriyeti ...Mahkemesi 25. Hukuk Dairesi"nin 13/12/2012 tarih ve 25 O 512/11 sayılı kararının tanınmasına ve tenfizine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.