Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/51861 Esas 2014/170 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA 18. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/09/2011
NUMARASI : 2009/605-2011/515

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haklı gerekçe bildirmeksizin işverence feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının sürücü belgesinin alınmasını gerektirir trafik kuralı ihlali yaptığını ve iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini geçerli nedenle sona erdirdiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 63 üncü maddesinde çalışma süresi haftada en çok 45 saat olarak belirtilmiştir. Ancak tarafların anlaşması ile bu normal çalışma süresinin, haftanın çalışılan günlerine günde onbir saati aşmamak koşulu ile farklı şekilde dağıtılabileceği ilkesi benimsenmiştir. Yasanın 41 inci maddesine göre fazla çalışma, kanunda yazılı koşullar çerçevesinde haftalık 45 saati aşan çalışmalar olup, 63 üncü madde hükmüne göre denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işçinin haftalık çalışma süresi, normal haftalık iş süresini aşmamak koşulu ile bazı haftalarda toplam 45 saati aşsa dahi bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz.
Somut olayda, yerel mahkemece fazla mesai alacağı hakkında hüküm kurulurken tanık beyanları esas alınmıştır. Tanık beyanlarına göre Nisan ve Eylül ayları arasında haftanın yedi günü 08:00-18:00 saatleri arasında çalışıldığı, bir saat ara dinlenmesi düşüldüğü ve günlük dokuz saat çalışıldığı kabul edilmiştir.
İşyerinde haftanın yedi günü bu şekilde fazla çalışma yapıldığı ve buna karşılık davacının hafta tatili ücreti talebinin de kabul edilmesi karşısında haftada altı gün üzerinden hesaplanan fazla çalışma süresine, hafta tatilindeki çalışmanın 7.5 saati aşan kısmı eklenerek hesaplanacak fazla mesai ücretinin hüküm altına alınması gerekirken, haftada yedi gün üzerinden yazılı şekilde fazla mesai ücreti hesaplanması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.