MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 39. Hukuk Dairesinin istinaf isteminin davalı vekili yönünden süre nedeniyle usulden reddine, davacı idare yönünden ise kararın kaldırılarak, eksiklikler giderilmek üzere ilk derece mahkemesine gönderilmesine dair kararı ile birlikte Küçükçekmece 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/344 E. - 2018/92 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 39. Hukuk Dairesince davalı vekili yönünden süre nedeniyle usulden reddine, davacı idare yönünden ise kararın kaldırılarak, eksiklikler giderilmek üzere ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş olup; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nun 345. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesince verilen nihai kararlara karşı istinaf süresi ve HMK"nun 348. maddesi uyarınca katılma yolu ile istinaf süresi iki haftadır. Davalı vekiline, Küçükçekmece 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/344 Esas, 2018/92 Karar sayılı kararının 21.03.2018 tarihinde tebliğ edildiği, karara karşı, davalı vekilince 04.04.2018 UYAP havale tarihli dilekçesi ile istinaf talebinde bulunulduğu ve aynı tarihte harcının da yatırıldığı anlaşıldığından istinaf dilekçesinin süresinde olduğu anlaşılmakla, davalı vekilinin istinaf talebinin esası hakkında bir değerlendirme yapılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 39. Hukuk Dairesinin kararının sair yönleri incelenmeksizin hükmün açıklanan nedenle HUMK’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 17/05/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.