İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/9330 Esas 2019/8943 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9330
Karar No: 2019/8943
Karar Tarihi: 30.09.2019

İhmali davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/9330 Esas 2019/8943 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bazı sanıkların suçlarından beraat edildiği ancak bir sanık hakkında ise mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Temyiz sonucu yapılan incelemede, bir sanık hakkında verilen açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik bir temyiz talebinin bulunmadığı ve diğer sanıklar hakkında ise suçun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla zamanaşımı süresinin dolduğu tespit edilmiş. Bu nedenle, hükümlerin bozulmasına ve kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: suçun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla 5237 sayılı TCK\"nın 66/1-e maddesi (8 yıllık asli dava zamanaşımı süresi), 67/4. maddesi (12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresi) ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (zekat, öşür gibi kamu yararına çalışan kuruluşların faaliyetlerine destek olmak üzere bir fon kurularak bu fonlardan pay alımı ve gelir elde edenlere vergi muafiyeti sağlanmasıyla ilgili maddesi). CMUK\"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin bozulması ve 322/1 ve 5271 sayılı CMK\"nın 223/8. maddeleri uyarınca kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşmesi kararı alınmıştır.

5. Ceza Dairesi 2018/9330 E. , 2019/8943 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat (sanıklar ..., ... ve ... hakkında atılı suçtan, sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında taksirle yaralama suçundan), mahkumiyet (sanık ... hakkında atılı suçtan)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tebliğnamede ismine yer verilen sanık ... hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik bir temyiz talebinin bulunmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
Sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ..."ın üzerine atılı ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesine göre 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, zamanaşımını kesen son işlem olan 07/05/2008 tarihli sorgu ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği, yine sanık ..."ın üzerine atılı ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4. maddelerine göre 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihi olan 20/07/2006 ile inceleme günü arasında durma süresi de nazara alındığında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 30/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.