MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, manevi tazminat, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, asgari geçim indirimi, ücret, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, tazminat ve alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, Ocak 2012 ücret alacağı, asgari gecim indirimi ve manevi tazminat alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının bir kısım işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiği, kıdem tazminatına hak kazandığı, ihbar tazminatına hak kazanamadığı, fazla çalışma yaptığı, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatillerde çalıştığı, ücret alacağı olduğu, yıllık izin ücreti alacağı bulunmadığı gerekçesiyle bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, hafta tatili ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacağı olup olmadığı hususları taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
3-Mahkemece, davacı tanıklarının beyanlarına göre, davacının günlük bir saat ara dinlenmesinin düşümüyle haftalık altmışiki saat çalıştığı, kırkbeş saatin düşülmesiyle, haftalık onyedi saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporundan, haftalık onyedi saat fazla çalışma yapıldığı hususuna nasıl ulaşıldığı anlaşılamamaktadır. Davacı tanıkları ise, davacının mazeretli işçiler yerine ayda kaç kez görevlendirildiğine, görevlendirilen işte kaç saat mesai yaptığına dair açıklamada bulunmamışlardır. Hal böyle olunca, davacı tanıklarına anılan hususlar sorularak, bilirkişiyede, bulunan haftalık fazla mesai süresine nasıl ulaşıldığı denetime elverişle olacak şekilde açıklattırılarak, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
4-Davacı tanıklarının beyanlarından, davacının hafta sonlarında, diğer işçilerin işe gelmediği günlerde çalıştırıldığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, hafta sonu çalışmaları fazla çalışma ücretinin hesabında da dikkate alınarak fazla çalışma ücreti hesaplanmış, hafta tatili çalışma süresi ile fazla çalışma süresi denetime elverişli şekilde ayrıştırılarak hesaplanmamıştır. Bu durumda, davacının, hafta tatillerinde çalıştığı süreler ve fazla çalışma yaptığı süreler ayrı ayrı belirlenerek, mükerrer ödemeye yol açmayacak şekilde ve denetime elverişli olarak anılan alacak tutarları belirlenerek sonucuna göre karar verilmelidir.
5-Mahkemece, davacının beyanına göre, tüm ulusal bayram genel tatillerde çalıştığı kabul edilmiş ise de, davacı ve davalı tanıklarının beyanlarına göre, davacının hafta içi çalışma günlerine denk gelen ulusal bayram genel tatil günlerinde çalıştığı anlaşılmaktadır.Bu durumda, çalışma süresi içinde hafta içine denk gelen ulusal bayram genel tatil günleri tesbit edilerek bu günlerde çalışma olduğunun kabul edilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.01.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.