Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/2064 Esas 2020/5464 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2064
Karar No: 2020/5464
Karar Tarihi: 06.10.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/2064 Esas 2020/5464 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 2010 yılında sanıklar tarafından sahte fatura düzenlemek suçundan açılan davada, 2006 yılında sanıklar hakkında verilen düşme kararlarına yönelik temyiz nedenlerinin reddedilmesine karar verdi. Ancak, 2007 yılında sanıklardan biri hakkında verilen düşme kararında, suçun üst sınırına göre zamanaşımının dolmamış olması nedeniyle kanuna aykırı işlem yapıldığı tespit edildi ve hüküm bozuldu. İlgili kanun maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/b-1 maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 321 ve 322. maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi olarak belirtildi.

11. Ceza Dairesi 2020/2064 E. , 2020/5464 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Düşme

A) Her iki sanık hakkında 2006 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen düşme kararlarına yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanıklara yüklenen "2006 yılında sahte fatura düzenleme" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen zamanaşımının, suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiğinden, kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düştüğü gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
B) Sanık ... hakkında 2007 yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen düşme kararına yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanığa yüklenen “2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 359/b-1 maddesindeki cezasının üst sınırına göre 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31/12/2007 olan suç tarihinden hüküm tarihine kadar dolmadığı gözetilmeden düşme kararı verilmesi,

Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 06.10.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.