Esas No: 1998/3948
Karar No: 1999/3561
Karar Tarihi: 13.10.1999
Danıştay 9. Daire 1998/3948 Esas 1999/3561 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Yenimahalle Belediye Başkanlığı, kamulaştırılan bir arazinin vergi borcu ve cezaları için açılan davayı kazanmış, ancak Yargıtay'a yapılan temyiz başvurusu reddedilmiştir. Yükümlüye ait taşınmaz 1994 yılında kamulaştırılmış ve sonraki yıllar için vergi borcu ve cezaları da yükümlüden tahsil edilmiştir. Ancak bu yıllarda artık malik sıfatı taşımayan yükümlüden vergi tahsilatı yapılamaz. Bu nedenle, 3194 sayılı İmar Kanunu'nun 13/2 maddesi gereğince tarhiyatın terkine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 3194 sayılı İmar Kanunu'nun 13/2 maddesi: İmar planına alınmak suretiyle tasarrufu kısıtlanan maliklerin bu kısıtlamadan dolayı uğrayacakları zararların karşılanması amaçlanmaktadır.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1998/3948
Karar No: 1999/3561
Temyiz İsteminde Bulunan : Yenimahalle Belediye Başkanlığı - ANKARA
Vekili : …
Karşı Taraf : …
Vekili : …
İstemin Özeti : … İlçesi, … Köyü sınırları içinde bulunan yükümlüye ait taşınmazın arttırılan kamulaştırma bedeli ile en son vergi değeri arasındaki fark üzerinden 1994-1997 dönemi için tahakkuk ettirilen kusur cezalı emlak vergisi ile gecikme faizinin terkini istemiyle açılan davayı; 3194 sayılı İmar Kanununun 13/2. maddesinin amacının imar planına alınmak suretiyle tasarrufu kısıtlanan maliklerin bu kısıtlamadan dolayı uğrayacakları zararların karşılanması olduğu, dosyanın incelenmesinden yükümlünün maliki olduğu taşınmazın … Sitesi olarak 16.5.1994 tarihinde kamulaştırıldığının, yükümlünün 1986-1990 ile 1990-1993 dönemlerinde emlak vergisi beyannamelerini vermiş ve ödemiş olduğunun, kamulaştırma tarihine kadar vergi borcu bulunmadığının anlaşıldığı, bu durumda salınan cezalı vergide ve gecikme faizinde isabet bulunmadığı gerekçesiyle kabul eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; tapuda ferağ verilmediği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …'in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık; kusur cezalı emlak vergisi ile gecikme faizinin terkini istemiyle açılan davayı kabul eden Vergi Mahkemesi kararının bozulması istemine ilişkindir.
Dosyanın incelenmesinden; yükümlüye ait taşınmazın 16.5.1994 tarihinde kamulaştırıldığı, arttırılan kamulaştırma bedeliyle en son emlak vergi değeri arasındaki fark üzerinden 1994-1997 dönemi için kusur cezalı emlak vergisi ile gecikme faizi salındığı anlaşılmıştır.
Olayda Kamulaştırma 1994 yılında yapıldığına göre bu yıl ve daha sonraki yıllara ait vergilerin, bu yıllarda artık malik sıfatı taşımayan davacıdan istenilmesine yasal olanak bulunmamaktadır. Mahkemece 3194 sayılı Kanunun 13/2 maddesine göre tesis edilen kararın gerekçesinde olaya uygunluk yok ise de, tarhiyatın terkini yasaya uygun bulunduğundan … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının temyizine ilişkin istemin reddine, ...- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 13.10.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
