Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/18857 Esas 2017/17145 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/18857
Karar No: 2017/17145
Karar Tarihi: 04.07.2017

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/18857 Esas 2017/17145 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kendisini emniyet mensubu olarak tanıtıp katılanı dolandırdığı gerekçesiyle Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılanmıştır. Mahkeme, sanığın nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş ve sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm bozulmuştur. Hükmün bozulmasına karar verilmiş olup, ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının saklı tutulması kararlaştırılmıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 157/1, 62, 52, 50 maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmü verilmiştir. 6763 sayılı Kanun'un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiili söz konusu olup, delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevi üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine aittir.

15. Ceza Dairesi 2017/18857 E. , 2017/17145 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında;5237 sayılı TCK"nın 157/1, 62,52, 50 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
08/03/2016 tarihli iddianamede, sanığın kendisini emniyet mensubu olarak tanıtmak suretiyle katılanı dolandırdığının iddia edilmesi karşısında; eyleminin hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 04/07/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.