Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/3451 Esas 2019/387 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3451
Karar No: 2019/387
Karar Tarihi: 16.01.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/3451 Esas 2019/387 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki davada, davacı Türkiye Cumhuriyeti, Almanya’da verilen bir mahkeme kararının Türk mahkemelerince tenfiz edilmesini istemiştir. Davalı ise kararın kendisi aleyhine bir hüküm içermediğini ve Lahey Sözleşmesine uygun olarak tebliğ edilmediğini savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkeme, yabancı mahkeme kararında birinci davalının …, ikinci davalının … S.A. firması, üçüncü davalının da … S.A. Firması olduğunu ve ikinci davalının davacıya 25.564,59 Euro ödemesine hükmedildiğini, diğer konularda davanın reddedildiğini belirterek davayı reddetmiştir. Davacı vekili kararı temyiz etse de temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 5718 sayılı M.Ö.H.U.K. hükümleri ve Lahey Sözleşmesi gösterilmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2018/3451 E. , 2019/387 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/03/2016 tarih ve 2015/947-2016/208 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili,... Cumhuriyeti ... Yüksek Bölge Mahkemesi 24 U 134/05 numaralı dosyasında verilen 07.03.2006 tarihli kararın 5718 sayılı M.Ö.H.U.K. hükümlerince tenfizini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yabancı mahkeme kararında 3 no.lu davalı olarak yer alan müvekkili şirket aleyhine verilmiş hüküm bulunmadığını, ayrıca kararın Lahey Sözleşmesine uygun olarak davalıya tebliğ edilmediğini, tenfize konu ihtilafta Türk Mahkemelerinin münhasır yetkili olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, tenfize konu yabancı mahkeme kararında birinci davalının..., ikinci davalının ... ... S.A. firması, yasal ticari sorumlusu ve başkanı olarak ... ve üçüncü davalının da adresi .../Türkiye olarak belirtilen ... ... S.A. Firması, yasal ticari sorumlusunun ve başkanı olarak ... olduğu, ikinci davalının davacıya 25.564,59 Euro ödemesine hükmedildiği, diğer konularda davanın reddedildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 16/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.