MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesinin 8. Hukuk Dairesinin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Bursa 8. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/547 E. - 2018/399 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince 6100 sayılı HMK"nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince verilen istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Bursa 8. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/547 E- 2018/399 K. sayılı kararının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arazi niteliğindeki Bursa İli, ... İlçesi, ... Mahallesi (eski 6764 ada 1 parsel ) 6764 ada 21 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak dava tarihindeki değerinin biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1-Üçer aylık vadeli hesapta nemalandırılmasına karar verilen fark bedel, davalıya karar tarihi itibariyle ödenmeyeceğinden bu bedele kesinleşme tarihine kadar yasal faiz uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Fark bedel 3.092.505,29 TL olduğu halde, hatalı olarak 3.082.505,29 TL olarak yazılması,
3-Dava konusu taşınmazın davacı idare adına tesciline karar verilmesi gerekirken, yol olarak terkinine karar verilmesi,
Doğru olmadığı gibi;
4-Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 gün 30791 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan kararı da göz önüne alınarak davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının;
a-4 nolu bendinde bulunan (ve yol olarak terkinine) kelimelerinin çıkartılmasına,
b-2 nolu bendinde yer alan (3.082.505,29) rakamlarının çıkarılmasına yerine (3.092.505,29) rakamlarının yazılmasına,
c-2 nolu bendinde yer alan (karar tarihine kadar) ibaresinin çıkartılmasına yerine (karar kesinleşinceye) ibaresinin yazılmasına,
d-Vekalet ücretine ilişkin 8 nolu bendinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına,
Hükmün böylece HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK"nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, taraflardan peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 17/05/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.