
Esas No: 2011/52101
Karar No: 2014/81
Karar Tarihi: 13.01.2014
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/52101 Esas 2014/81 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İSTANBUL 5. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/10/2011
NUMARASI : 2009/1059-2011/839
DAVA :Davacı, ceza-i şart alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesi ile; 01.03.2000 başlangıç tarihli iş sözleşmesi çerçevesinde müvekkili banka"da istihdam edilen davalı 14.11.2008 tarihinde müvekkili Banka ile imza ettiği iş Sözleşmesi"nin karşılıklı Anlaşmaya Dayalı olarak Feshedilmesi sözleşmesi uyarınca müvekkili Banka"da ki görevinden istifa ederek ayrılmış olduğunu, ayrıldıktan sonra davacı bankadaki 3 kişiyi 1 yıllık süre dolamadan kendi yönetim kadrosunda istihdam ettiğini, bu nedenle anılan sözleşmedeki cezai şart olan 50.088 TL"nin davacıya ödenmesini beyanla, fazlaya, esasa ve usule ilişkin her türlü talep ve dava haklarını saklı tutarak müvekkili banka"nın davalı ile imza ettiği " İş Sözleşmesi"nin Karşılıklı Anlaşmaya Dayalı Olarak Feshedilmesi Sözleşmesi"nin 7.maddesinden ileri gelen 50.088.TL tutarındaki Ceza-i Şart alacağının, temerrüt tarihi olan 18.11.2009 tarihinden bu yana, işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davalının yeni işyerindeki personel alımlarında herhangi bir yetkisinin olmadığını, onay ve imzasının bulunmadığını, ayrıca anılan maddenin mutlak butlanla muallel olduğunu, çünkü üçüncü kişilerin çalışma özgürlüğünün de bu maddeyle kısıtlandığını, doğduğu iddia edilen zararın ne olduğunun ispatı gerektiği, oysa davacının bu zararı kanıtlayamadığını, zararın somut olması gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında ikale sözleşmesine bağlı cezai şart alacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Yerel mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, tüm dosya kapsamından cezai şart hükmünün gerçekleştiğinin yöntemince kanıtlanamadığı anlaşılmaktadır.
Taraflar arasındaki 14.11.2008 tarihli ikale sözleşmesinin 5. Maddesinde cezai şartı "herhangi bir nedenle başka bir çalışanı ayrılmaya teşvik veya ayrılmaya ikna etmek ya da bu konuda telkinde bulunmak" şeklinde koşula bağlamış olup, dosya kapsamında davacı bankadan davalıdan sonra ayrılan çalışanlara yönelik davalının herhangi bir teşvik, ikna ya da telkin eylemi kanıtlanamamıştır.
Söz konusu cezai şart maddesinin 2. Cümlesi de davalı açısından geçerli bulunmamaktadır. Zira, davalı dışındaki diğer çalışanları istihdam eden, dava dışı banka olup bu konuda da davalı aleyhine herhangi bir cezai şart hükmü ihdas edilemez.
Açıklanan nedenlerle, geçersiz cezai şart hükmüne istinaden açılan davanın tümden reddi gerekirken yanılgılı değerlendirmelerle yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup hükmün bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.