Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/15727 Esas 2014/7579 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/15727
Karar No: 2014/7579
Karar Tarihi: 27.03.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/15727 Esas 2014/7579 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiş ancak sanık müdafii ile katılanlar vekili hükmü temyiz etmiştir. Yapılan yargılamaya uygun olarak sanık müdafinin temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak iki önemli isabetsizlik tespit edilmiştir. Birincisi, taksirli suçlarda temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesidir. İkincisi ise, sanık hakkında verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında CMK'nın 232/6. maddesine aykırı olarak uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesidir. Bu sebeplerle hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen konularda aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltmeler yapılarak hüküm onanmıştır. Kanun Maddeleri: TCK 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/4, 61/1(g), CMK 231, 232/6.

12. Ceza Dairesi 2013/15727 E. , 2014/7579 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ile katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik inceleme ile karar verildiğine, TCK"nın 51 ve CMK"nın 231. maddesinin uygulanması gerektiğine; katılanlar vekilinin, olayda olası kast hükümlerinin uygulanması, TCK"nın 62 ve 50. maddelerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
2- Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında gün adli para cezasının bir gün karşılığı belirlenirken CMK"nın 232/6. maddesine aykırı olarak uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hüküm fıkrasından 1 bendinde yer alan “sanığın güttüğü saik” ibaresinin çıkartılmasına, hükmün 3 bendinde yer alan “50/1-a ve 50/4” ibaresinden sonra gelmek üzere “52/2” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.