4733 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/11893 Esas 2016/9841 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Dairemizin 03/03/2016 tarih ve 2014/19740 Esas – 2016/2901 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 08/06/2016 tarih ve 2016/204165 sayılı yazısı ile itirazda bulunulduğu anlaşılmakla;
Yapılan yeniden inceleme sonucunda, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itiraz nedenleri yerinde görüldüğünden, 6352 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 308/3. maddesi gözetilerek,
Dairemizin 03/03/2016 tarih ve 2014/19740 Esas – 2016/2901 Karar sayılı kararının sanık ... yönünden kaldırılmasına,
Buna göre yeniden yapılan incelemede;
1- 24/11/2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Adli para cezasının günlüğünün 20 TL üzerinden hesaplanması sırasında tatbik maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 52/2. madde ve fıkrası olarak yazılmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3- Dava konusu eşya ile ilgili verilmiş bir tasfiye kararı bulunmadığı halde yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık ...’nın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca;
1- Hükümden 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
2- Sanık hakkındaki hükmün 2 numaralı bendinde yer alan “beher günü” ibaresinden sonra gelmek üzere “5237 sayılı TCK’nın 52/2 maddesi gereğince” ibaresinin yazılması,
3- Hükmün dava konusu sigaraların müsaderesine yer olmadığına dair bendinin çıkartılması ve yerine “Dava konusu sigaraların tasfiyesine karar verilmiş ve eşyanın satış suretiyle tasfiye edilmiş olması halinde satış bedelinin hazineye irat kaydına, tasfiye edilmemiş olması halinde ise dava konusu eşyanın 5237 sayılı TCK’nın 54 maddesi gereğince zoralımına,” bendinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/10/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.