MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın Kaldırılması Ve Tahliye

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı alacaklı 01.07.2013 başlangıç tarihli yazılı kira akdine dayanarak 25.08.2015 tarihinde haciz ve tahliye talepli olarak başlattığı icra takibi ile 01.07.2013 tarihli 3.350,00 TL bakiye kira alacağı ile aylık 745,00 TL’den 2015 yılı Temmuz ayından 2016 yılı Haziran ayına kadarki 8.940,00 TL kira alacağı olmak üzere toplam 12.290,00 TL’nin faiziyle tahsilini talep etmiş, ödeme emri davalı borçluya 27.08.2015 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı borçlu 03.09.2015 tarihli itiraz dilekçesinde, icra dosyasında belirtilen borcun 2.885 TL’sini kabul ettiğini, diğer 9.761,41 TL’lik miktarı kabul etmediğini, kabul etmiş olduğu miktarı yasal 30 günlük süre içerisinde ödeyeceğini beyan ederek itiraz etmiştir. Ödeme emrine davalı borçlu tarafından itiraz edilmesi üzerine, davacı alacaklı İcra Mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuştur.
Mahkemece verilen ilk kararında, davalı tarafından dosyaya sunulan ödeme belgelerinin incelendiği, buna göre davalının davacı alacaklıya 2013 yılı için 4.120,00 TL, 2014 yılı için 2.031,00 TL ve 2015 yılı için 650,00 TL borcunun bulunduğunun tespit edildiği, davalının eksik ödemelerinin olduğunun görüldüğü gerekçesiyle davalının kiralanandan tahliyesine karar verilmiştir.
Dava, kira alacağının tahsili için başlatılan takibe itirazın kaldırılması ve tahliye istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen ilk kararın davalı tarafça temyizi üzerine Dairemizin 15.01.2018 tarihli ve 2017/4446 E., 2018/310 K. sayılı ilamı ile; “Dava dilekçesindeki istem, İİK"nin 269/c maddesi gereğince icra takip dosyasındaki itirazın kaldırılması ve tahliyeye karar verilmesine yönelik olmasına rağmen mahkemece davacının itirazının kaldırılması talebi yönünden olumlu ya da olumsuz bir karar verilmeden yazılı şekilde tahliyeye karar verilmesi doğru değildir.” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyulmak suretiyle yapılan yargılama sonunda; davalı borçlu tarafından kira borcunun ödendiğine dair resmi ya da imzası davacı alacaklı tarafından ikrar edilmiş herhangi bir belge ibraz edilmediğinden borca itirazlarının yerinde olmadığı anlaşılmakla, davalının borca itirazının kaldırılmasına, davalı tarafça borca itirazda bulunulmasına rağmen süresi içerisinde borca itirazlarını haklı gösterecek herhangi bir belge ibraz etmediği gibi süresinde borcun ödendiğine dair herhangi bir belge de ibraz edilmediğinden şartları oluşan tahliye talebinin de kabulüne karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İcra takibinde dayanılan ve hükme esas alınan 01.07.2013 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesinde kiralanan konut olarak kullanılmak üzere davalı kiracıya kiralanmıştır. Sözleşmenin özel şartlar bölümü 17. maddesinde, “Aynı dönem içerisinde kira bedelinin iki ay arka arkaya ödenmemesi halinde, ödenmeyen aydan itibaren kontrat süresi sonuna kadar olan kira bedelleri muacceliyet kespeder” düzenlemesine yer verilmiştir. Davacı tarafından davalı aleyhine 25.08.2015 tarihinde başlatılan icra takibinde, borcun sebebi “01.07.2014 tarihinde yenilenen kira kontratında gerçekleşecek kira artış farkı ile, aynı sözleşme gereğince borçlu kiracının bir yıl boyunca yapılan eksik ödemeler toplamı olan 3.350,00 TL ve kira bedellerinin sözleşmenin 17. maddesi nedeniyle muacceliyeti ile toplam 8.940,00 TL"nin tahsili talebidir” şeklinde bildirilmiş ve toplamda 12.290,00 TL kira alacağının faiziyle tahsili talep edilmiştir.
Kiracı aleyhine düzenleme yasağı başlıklı 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 346. maddesinde; kiracıya kira bedeli ve yan giderler dışında başka bir ödeme yükümlülüğü getirilemeyeceği, özellikle kira bedelinin zamanında ödenmemesi halinde ceza koşulu ödeneceğine veya sonraki kira bedellerinin muaccel olacağına ilişkin anlaşmaların geçersiz olduğu hüküm altına alınmıştır. Kiracıyı koruma amacıyla getirilen TBK"nin 346. maddesindeki bu yasal düzenlemenin kamu düzenine ilişkin olduğu kuşkusuzdur. Bununla birlikte 6217 Sayılı Yasa"nın geçici 2. maddesinde değişiklik yapan 6353 Sayılı Yasa"nın 53. maddesine göre; kiracının Türk Ticaret Kanunun"da tacir olarak sayılan kişiler ile özel hukuk ve kamu hukuku tüzel kişileri olduğu işyeri kiralarında 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 323, 325, 331, 340, 343, 344, 346 ve 354"ncü maddelerinin 01.07.2012 tarihinden itibaren 8 yıl süreyle uygulanamayacağı, bu halde kira sözleşmelerinde bu maddelerde belirtilmiş olan konulara ilişkin olarak sözleşme serbestîsi gereği kira sözleşmesi hükümlerinin tatbik olunacağı da öngörülmektedir.
Taraflar arasında düzenlenen kira sözleşmesinin özel şartlar bölümünün 17. maddesinde muacceliyet koşuluna yer verildiği görülmekte ise de, yeni yasal düzenleme karşısında bu koşulun davalı kiracının sıfatı ve kiralananın niteliğine göre geçersiz hale geldiğinin kabulü gerekir. Bu durumda takip tarihi itibariyle muaccel olmayan takibe konu 2015 yılı Eylül ayından 2016 yılı Haziran ayına kadarki kira alacağı yönünden itirazın kaldırılması talebinin reddi gerekir. Öte yandan, davacı alacaklı takip talebi ile 01.07.2014 tarihinden itibaren kira artış farkı ile eksik ödenen bakiye kira alacağı 3.350,00 TL’nin ve takip tarihi itibariyle muaccel olan 2015 yılı Temmuz ve Ağustos ayları kira alacağının tahsilini de istemiştir. Bu durumda mahkemece, kira ödemelerinin yapıldığı kiraya verene ait hesap ekstresinin, sözleşmenin başlangıç tarihi olan 01.07.2013 tarihinden itibaren ödemeleri gösterir şekilde getirtilip incelenerek, sonucuna göre 2014 yılına ilişkin ödenmeyen kira artış farkı ve eksik ödenen kira alacağı bulunup bulunmadığının tespiti gerekirken, yukarıda açıklanan hususlar göz ardı edilerek eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK"ya 6217 Sayılı Kanun"la eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK"nin 428. maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 02.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.