MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanıklar müdafiinin, sanıklar hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ... ve ...’ın Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesinde talimatla savunmasının alındığı 02/12/2013 tarihli duruşmada, sanık ...’nin ise yakalama üzerine Ankara 5. Asliye Ceza Mahkemesinde savunmasının alındığı 24/06/2014 tarihli duruşmada müdafii istemediklerini belirttikleri gibi 5271 sayılı CMK"nın 150/2-3. maddesi gereğince de sanıklara zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bir durum bulunmadığı ve bu itibarla sanıklar müdafiinin hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, sanıklar müdafiinin temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanıklar ... ve ... ile üst Cumhuriyet savcısının, sanıklar ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Sanık ... ve ...’ın Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesinde talimatla savunmalarının alındığı 02/12/2013 tarihli duruşmada, duruşmalardan vareste tutulmak istediklerini söylediklerinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki ve ek tebliğnamedeki 1 nolu, sanıkların bu savunmalarında müdafii istemediklerini söyledikleri ve kendilerine zorunlu müdafii atanmasını gerektirecek bur husus bulunmaması karşısında sonuca etkili görülmemesi nedeniyle tebliğnamedeki ve ek tebliğnamedeki 2 nolu, sanık ...’ın Cumhuriyet savcılığındaki 24/12/2010 tarihli beyanında suçu gece saat 03.00 sıralarında işlediklerini söylediğinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki ve ek tebliğnamedeki 3 nolu bozma düşüncesine katılınmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3- Sanıklar ... ve ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan, sanık ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerde, suçun gece saat 03.00 sıralarında işlendiğinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki ve ek tebliğnamedeki 3 nolu bozma düşüncesine katılınmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
a-Sanıklar ... ve ... hakkında TCK"nın 116/2-4. maddesi gereğince belirlenen 2 yıl hapis cezasından aynı Kanun’un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırım yapılırken 4 yıl yerine 3 yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
b-Sanık ...’nin hüküm tarihinde aynı yargı çevresi içerisinde bulunan Sincan T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan tutuklu olduğunun UYAP kayıtlarından anlaşılması karşısında; sanığa duruşmadan vareste tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 16/10/2014 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanık ... hakkında diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 08/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.