Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/1088 Esas 2020/4270 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 29/01/2008 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı Yasadan kaynaklanan rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 01/07/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar ve davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle davalıların temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Davacılar vekili Av. ...’ın 12/11/2015 havale tarihli dilekçesi ile temyiz isteminden feragat ettiği anlaşılmakla feragat nedeniyle davacıların temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
3-Davalılar vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Davacılar vekili; davalı ...’ye ait, davalı ..."in sevk ve yönetimindeki araç ile davacı ...’ın idaresindeki aracın karıştığı trafik kazası sonucu davacıların müşterek çocukları küçük Zerya Baran’ın vefat ettiğini, ayrıca kaza nedeniyle davacı ...’ın yaralandığını belirterek; çocuklarının ölümü nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı, cenaze ve defin gideri ile manevi tazminat, yaralanma nedeniyle iş göremezlik tazminatı, tedavi gideri ve manevi tazminatın davalılardan müştereken müteselsilen tahsilini istemiştir.
Davalılar vekili; davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacıların destekten yoksun kalma taleplerine ilişkin maddi zararın sigorta şirketince karşılandığı gerekçesiyle buna ilişkin talebin reddine; davacıların diğer taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 10. maddesinde “ (1) Manevi tazminat davalarında avukatlık ücreti, hüküm altına alınan miktar üzerinden Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez.” ve aynı tarifenin 13. maddesinde “(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci
fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.” şeklinde düzenlemeler yer almaktadır.
Dosyanın incelenmesinden, davalılar vekiline ret ve kabul edilen maddi ve manevi tazminat istemleri yönünden vekalet ücreti verilmesi gerekirken davalılar vekilinin adı karar başlığında gösterilmediği gibi lehine vekalet ücretine de hükmedilmediği anlaşılmaktadır. Şu durumda, davacıların maddi ve manevi tazminat talebi kısmen reddedildiğine göre karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 10/2 ve 13. maddeleri dikkate alınarak kendisini vekille temsil ettirmiş olan davalılar yararına vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, hiçbir gerekçe gösterilmeksizin davalılar yararına vekalet ücretine hükmedilmemiş olması doğru görülmemiştir.
Kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de; anılan yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı HUMK’nun 438. maddesi uyarınca karar davalı yararına düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (3) nolu bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasına 12 numaralı bent eklenmek suretiyle “Davalılar kendini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince reddedilen maddi tazminat yönünden 983,87 TL; reddedilen manevi tazminat talebi yönünden ise 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacılardan alınıp davalılara verilmesine” şeklindeki söz ve yazı dizesinin eklenmesine, davalıların diğer temyiz itirazlarının (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine, davacıların temyiz dilekçesinin (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 09/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.