Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/31754 Esas 2014/19493 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/31754
Karar No: 2014/19493
Karar Tarihi: 20.05.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/31754 Esas 2014/19493 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Sanık, kasten yaralama suçundan suçlu bulunmuştur ve cezalandırılmıştır. Ancak mahkeme, sanığın zarar verme eyleminin yaşamını tehlikeye sokan bir eylem olduğunu ve cezasının daha ağır olması gerektiğini belirten Adli Tıp raporuna rağmen sanığın cezasını yeterli tayin etmemiştir. Sanığın hapis cezası ertelenmiş olsa da, uzun süreli ceza olduğu için belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirleri alınması gerektiği belirtilmemiştir. Bu konuda da bir bozma nedeni yapılmamıştır. Konut dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen cezası ise paraya çevrilebilir olmasına rağmen adli para cezası verilmiş, bu da düzeltilecek bir hata olarak kabul edilmiştir. Sanığın temyiz itirazları, hükmün bozulmasına neden olmuştur çünkü mahkeme, CMK'nin 231. maddesi uyarınca hüküm açıklanmasının geri bırakılması için gerekli koşulların oluşmadığını belirtirken, hangi hususların bu koşullara karşı geldiği belirtilmemiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur.
TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddeleri: Kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir yaralanma durumunda cezalandırma

3. Ceza Dairesi 2013/31754 E. , 2014/19493 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz itirazının incelenmesinde,
Müşteki hakkında verilen ... Adli Tıp Şube Müdürlüğü"nün 04/10/2010 tarih ve 2010/1255 numaralı raporunda yaralanmanın kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum olduğunun, basit bir tıbbi müdahaleyle giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olmadığının, sağ zigomatik arkus lineer kırığının hayat fonksiyonlarını orta (2) derecede etkileyecek nitelikte olduğunun belirtilmesi karşısında sanığın TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddeleri gereğince cezalandırılması gerektiği düşünülmeyerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından ve kabule göre de sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen erteli 1 yıl 6 ay hapis cezasının TCK"nin 49/2. maddesi gereğince “uzun süreli hapis cezası” olması dolayısıyla TCK"nin 53/1. fıkrasında belirtilen belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de; hükümlülüğünün yasal sonucu olarak infaz aşamasında dikkate alınması olanaklı kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA
2) Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz itirazının incelenmesinde,
TCK"nin 53/1 maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının sadece hapis cezaları hakkında uygulanabileceği, adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne TCK"nin 53/1-2. maddesinin tatbik edilmesinin mümkün olmaması nedeniyle tebliğnamenin bu husustaki görüşüne katılınmamıştır.
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen 1 yıl hapis cezasının TCK"nin 50/1-a ve 52. maddeleri gereğince paraya çevrilmesi sonucunda 7.300 TL yerine 730 TL adli para cezasına hükmedilmesi, yerinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Sanığın engel sabıkasının bulunmamasına, kasten yaralama suçundan verilen cezası ertelenirken bir daha suç işlemeyeceği konusunda düşünce belirtilmesine, konut dokunulmazlığını bozma suçu yönünden somut bir zararın söz konusu olmamasına rağmen, 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/5-14. maddesinin uygulanmasına engel olan hususlardan hangisinin mevcut olduğu gösterilmeden ve sanık tarafından kabul edilmiş olmasına rağmen, “sanık tarafından kabul edilmemiş olduğu ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması için oluşması gerekli diğer koşulların da oluşmadığı “ biçimindeki hatalı ve yetersiz gerekçe ile CMK"nin 231. maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.