20. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/1752 Karar No: 2019/4010 Karar Tarihi: 13.06.2019
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/1752 Esas 2019/4010 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, bir kişinin vasi atanması talebiyle açılmıştır. İki farklı Sulh Hukuk Mahkemesi yetkisizlik kararı vermiştir. Bölge Adliye Mahkemesi de yargı çevresindeki mahkemelerin karşılıklı olarak yetkisizlik kararı vermesi nedeniyle karar verememiştir. İnceleme sonucunda, hükümlünün cezaevine girmeden önceki son yerleşim yeri adresinin Marmaris olduğu anlaşılmış ve uyuşmazlığın Marmaris Sulh Hukuk Mahkemesinde çözümlenmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Kararda, Türk Medenî Kanunu'nun 411. maddesi ve 19/1. maddesi ile birlikte, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi de detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
20. Hukuk Dairesi 2019/1752 E. , 2019/4010 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada Marmaris Sulh Hukuk ve Adana 2. Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı Bölge Adliye Mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince Bölge Adliye Mahkemeleri hukuk dairelerinin görevinin yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, 4721 sayılı TMK"nın 407. maddesi uyarınca hükümlüye vasi atanmasına ilişkindir. Marmaris Sulh Hukuk Mahkemesince hükümlünün MERNİS adresinin “... Mah. ... Sk. No:34-1 İç Kapı No:1 .../...” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir. Adana 2. Sulh Hukuk Mahkemesince hükümlünün cezaevine girmeden önceki adresinin “... Cad. ... ... D:303 .../...” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir. Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. “Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.” Hükümlünün vasi atanması talep dilekçesinde cezaevine girmeden önceki son yerleşim yeri adresini “... Cad. ... D:303 .../...” olarak beyan ettiği anlaşıldığından uyuşmazlığın Marmaris Sulh Hukuk Mahkemesinde çözümlenmesi gerekmektedir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince Marmaris Sulh Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 13/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.