Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2022/1420 Esas 2022/11223 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
...
...

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanıklar ... ve ... hakkında (sanık ... yönünden Mahkeme’nin 20.11.2012 tarihli, 2010-548 Esas, 2012-562 Karar sayılı kararı gereğince) kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ...’in 23.11.2012 tarihli süre tutum dilekçesi verdiği ve temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının ertelenmesi nedeni ile TCK.nın 51/3. maddesi uyarınca belirlenecek denetim süresinin alt sınırının mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde 1 yıl denetim süresi belirlenmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ...’in iftira atıldığına, katılanın beyanlarının gerçek dışı olduğuna; sanık ...’ın katılana yönelik fiziksel bir temasının olmadığına, katılanın siteden çıkmakta ısrarcı olmadığına yönelik ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
"Sanık ...’nin, site başkanı olan sanık ...’in talimatı ile katılanın siteden dışarı çıkmasına engel olmak amacıyla katılana ait aracın sağ ön tekerleğini söktüğü ve suçun işlenişini kolaylaştırmak amacıyla sanık ...’e yardımda bulunduğu" hükmün gerekçesinde kabul edildiği halde, hüküm fıkrasında TCK 39. maddesi uygulanmayarak kısa karar ile gerekçe arasında çelişki yaratılması,
./..



S/2

Yasaya aykırı sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 29.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.