MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalıya ait ... Şube Müdürlüğünde 20.09.2006 tarihinden 14.11.2011 tarihine kadar, ... Şube Müdürlüğünde de 12.04.2012 tarihine kadar çalıştığını, son ücretinin 9.416,61 TL brüt olduğunu, her gün 08.00’de işbaşı yaparak 17.00-18.00 civarı işi bırakması gerekirken ortalama 20.00’a kadar çalıştığını, hafta sonları dahil çalıştığını, tüm bayram ve resmi tatillerde çalıştığını iddia ederek; fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının şube-kurucu müdürü olarak istihdam edildiğini, şubede tek yetkili olarak çalıştığını, özel konumu nedeniyle fazla çalışma talep edemeyeceğini, mesai saatlerinin 09.00-18.00 arası haftalık 40 saat olduğunu, şirketin Banka Personel Yönetmeliğinin 48. maddesine göre fazla çalışmanın izne tabi olduğunu, alacak kalemlerinin zamanaşımına uğradığını, resmi tatil ve dini bayram çalışmasının olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı davalı işyerinde yaptığı fazla mesailerin karşılığı ücreti alamadığını iddia ederek; fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur. Mahkemece, katılım bankası olan davalı işyerinde davacının haftada 6 gün çalıştığı kabul edilerek talep hüküm altına alınmıştır.
Dosyada ki bilgi ve belgelerden; davalı işyerinde normal mesainin hafta içi 5 gün olduğu anlaşılmaktadır. Asıl uyuşmazlık davacının cumartesi günleride çalışıp çalışmadığına ilişkindir.
Davalı işyerinin banka olması nedeniyle normal mesai dışındaki çalışmanın kolluk birimlerine bildirilmesi esas olup, nitekim dosyaya bazı cumartesi günleri mesai yapılacağına ilişkin olarak emniyetten alınan belgeler sunulmuştur. Davalı işverenin kabul etmediği her cumartesi günü çalışma iddiasını ispat bakımından, davacı işçi tanık deliline başvurmuş, dinlenen iki davacı tanığı, “..c.tesi günleri çoğu zaman çalışıyorduk..” gibi genel ve hesaba elverişli olmayan beyanlarda bulunmuşlardır. Mevcut delil durumu davacının her cumartesi günü çalıştığı iddiasını ispata elverişli değildir.
Mahkemece yapılacak iş; davacının hafta içi 5 gün 09:00-20:00 saatleri arasında çalıştığını, ayrıca emniyetten bildirilen, yani belgeye dayalı olan cumartesi günleride çalıştığını kabul ederek sonuca gitmektir. Davacının belgeye inandırıcı delile dayanmayan cumartesi günleri çalıştığının kabulü yerinde değildir.
3-Karar gerekçesinde fazla mesai ücretinden 1/3 oranında karineye dayalı makul indirim yapıldığı açıklanmasına rağmen, hüküm fıkrasında %30 oranında indirim yapılması da gerekçe-hüküm çelişkisi olup, hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.