Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/14040 Esas 2014/7530 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/14040
Karar No: 2014/7530
Karar Tarihi: 26.03.2014

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/14040 Esas 2014/7530 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle öldürme suçundan mahkûmiyetine ilişkin hüküm temyiz edilmiştir. CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi eksiklik olarak kabul edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun vurguladığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde failin güttüğü amaç ve saik gerekçesine dayanılamayacağı gözetilmemiştir. Bu nedenle hüküm kanuna aykırıdır ve BOZULMASINA karar verilmiştir. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen belirtilen konuda karar verilmesi mümkündür. Bu nedenle hüküm fıkrasının 1. paragrafındaki “sanığın amacı” ibaresi çıkarılarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA karar verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 85/1, 62/1, 51/1-3-6-7-8, 63; CMK'nın 232/2-c, 5320 sayılı Kanunun 8, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322.

12. Ceza Dairesi 2013/14040 E. , 2014/7530 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Öldürme
Hüküm :TCK"nın 85/1, 62/1, 51/1-3-6-7-8, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen belirtilen konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. paragrafında yer alan “sanığın amacı” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.