MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/1, 62 ve 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suç tarihinde kuyumculuk işi ile uğraşan sanığın iş yerine gelen katılanın altın almak istediği, sanığın da katılandan satacağı altınların parasını aldığı ve altınları getirtmek için sipariş verdiğini söyleyerek, bu hususu kendi kartvizitinin arkasına yazarak katılana vermesine rağmen, sanığın bir süre sonra iş yerini kapatarak ortadan kaybolduğu, sanığın bu surette güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda, sanığın hizmet ilişkisinin gereği olarak kendisine duyulan güven neticesinde teslim edilmiş olan para üzerinde zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunması karşısında, sanığın eyleminin TCK"nın 155/2. maddesinde öngörülen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde basit güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyete hükmolunması,
Kabule göre de,
Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümde sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 04/07/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.