Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/2879 Esas 2021/7456 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/324 esas 2014/59 karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Göçmen Kaçakçılığı suçundan 07.07.2011-06.10.2011 tarihleri arasında 91 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 20.02.2014 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu,
Gerekçeli karar başlığında "16.05.2014" olan dava tarihinin "01.07.2014" olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Davacının 10.000,00 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 922,53 TL maddi, 4.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin ve davacı vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Davacının tutuklu kaldığı süre içinde yer alan 07.07.2011-06.10.2011 tarihleri arasındaki 91 gün için Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanacak 1.955,59 TL gelir kaybı yerine, hatalı hesap yapılarak maddi tazminatın eksik tayini,
2-Davacı tarafın talebine uygun şekilde tayin olunan maddi ve manevi tazminat miktarına tutuklama tarihi olan 07.07.2011 tarihinden itibaren faize hükmolunmuş olmasına karşın, bu tarihin gözaltı tarihi olarak belirtilmesi suretiyle duraksamaya neden olunması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde bulunan maddi tazminat miktarının ""1.955,59 TL"" ye yükseltilmesi ve hüküm fıkrasının (1) ve (2) numaralı bendindeki ""gözaltı tarihi"" ibaresinin hükümden çıkarılması ve yerine ""tutuklama tarihi"" ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.11.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.