Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/14240 Esas 2014/7515 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/14240
Karar No: 2014/7515
Karar Tarihi: 26.03.2014

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/14240 Esas 2014/7515 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde mahkemenin yargılama sonuçlarının ve takdirinin doğru olduğu kanaatine varılmıştır. Ancak, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi esnasında hak yoksunluğu süresinin koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiği göz ardı edilmiştir. Bu sebeple hüküm, 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca bozulmuş, ancak yeniden yargılama gerektirmediği için 322. maddenin verdiği yetkiye istinaden düzeltilerek onanmıştır. Sanığın kasten işlediği suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetinin kanuni sonucu olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 53/1-a-b-c-d-e maddelerindeki hakları kullanmaktan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması, TCK'nın 53/3 maddesi uyarınca, aynı Kanunun 53/1-c maddesinde belirtilen kişisel hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerekmektedir. Kanun maddeleri: TCK 179/2-3, 53/1

12. Ceza Dairesi 2013/14240 E. , 2014/7515 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 179/2-3, 53/1, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, hak yoksunluğu süresinin koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının, c. bendinin hüküm fıkrasından çıkarılarak, yerine, “Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK" nın 53/1-a-b-c-d-e maddesindeki hakları kullanmaktan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, 5237 sayılı TCK"nın 53/3 maddesi uyarınca, aynı Kanunun 53/1-c maddesinde belirtilen kişisel hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.