Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/12004 Esas 2020/535 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/12004
Karar No: 2020/535
Karar Tarihi: 16.01.2020

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/12004 Esas 2020/535 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işyerinde çalışan davacı, fazla mesai ve genel tatil çalışma ücretlerinin ödenmediği gerekçesiyle, iş akdini evlilik nedeniyle sona erdirdi ve kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etti. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar verdi ancak kıdem tazminatı hakkında fesih tarihi hatalı yazıldığı için hükmü düzeltti. Temyizde, davacının itirazları yerinde görülmedi ve hüküm düzeltildikten sonra onandı.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3/2. Maddesi
- 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi

9. Hukuk Dairesi 2016/12004 E. , 2020/535 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; müvekkilinin davalı işyerinde 1.5.2007-23.11.2011 tarihleri arasında en son aylık 750. TL net ücretle çalıştığını, davacının fazla mesai ve genel tatil çalışma ücretlerinin ödenmediğini, davacının evlilik nedeniyle iş akdini sona erdirdiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının iş akdini evlilik nedeniyle sona erdirmesi nedeniyle ihbar tazminatı talep hakkının bulunmadığını, davacının iddialarının asılsız olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacının iş akdinin fesih tarihinin 23/11/2011 olmasına rağmen kıdem tazminatına ilişkin hükümde, fesih tarihinin 23/11/2014 olarak yazılması hatalı olup bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2. Maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın kıdem tazminatına ilişkin paragrafının çıkartılarak yerine;
“3.808.86.TL net kıdem tazminatı alacağının, fesih tarihi olan 23/11/2011 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte DAVALIDAN TAHSİLİ İLE DAVACIYA ÖDENMESİNE” paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, 16.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.