Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/4311 Esas 2015/7390 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4311
Karar No: 2015/7390
Karar Tarihi: 13.10.2015

Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/4311 Esas 2015/7390 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, hakaret suçundan verilen beraat hükmü yönünden temyiz isteğinin reddedildiği ve yaralama suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükmün temyizinde sanığın eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığı kabul edildiği için ceza verilmesine yer olmadığı kararı verildiği belirtilir. Ancak, sanığın soruşturma aşamasında verdiği beyanında katılanın kendisine hakaret ettiğini zannettiğinden vurduğunu belirtmesi ve tanıkların da katılanın hakaret ettiğine dair bir beyanlarının olmaması karşısında, kesin ve inandırıcı bir delil elde edilemediği belirtilerek karar bozuldu ve yargılama yeniden yapılmak üzere dosya hüküm mahkemesine gönderildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise Türk Ceza Kanunu'nun 25/1 maddesi olarak belirtilir. Bu madde, meşru müdafaa hakkındaki düzenlemeleri içermektedir.

18. Ceza Dairesi 2015/4311 E. , 2015/7390 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2013/225714
MAHKEMESİ : Kastamonu(Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/04/2013
NUMARASI : 2013/49 (E) ve 2013/188 (K)
SUÇLAR : Hakaret, yaralama

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Hakaret suçundan verilen beraat hükmü yönünden;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan A.. K.. vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Yaralama suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükmün temyizinde ise;
a- Sanığın soruşturma aşamasında verdiği beyanında katılanın kendisine hakaret ettiğini zannettiğinden vurduğunu belirtmesi, tanıklar H. K. ve K. O.un da katılanın hakaret ettiğine dair bir beyanlarının olmaması karşısında, katılanın sanığa yönelmiş haksız bir saldırısı olduğuna dair kesin ve inandırıcı bir elde edilemediğinden hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması,
b- Kabule göre de, sanığın eyleminin meşru savunma kapsamında kaldığının kabul edilmesi karşısında, TCK"nın 25/1. maddesi gereğince hakkında beraat yerine ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan A.. K.. vekilinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine,13/10/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.