Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1027 Esas 2019/379 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1027
Karar No: 2019/379
Karar Tarihi: 16.01.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/1027 Esas 2019/379 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, daha önce alınmış bir mahkeme kararının tanınması ve tenfiz edilmesi için dava açmıştır. Davalı şirket vekili ise davanın reddini istemiştir, ancak mahkeme davayı kabul etmiştir. Dava dosyasının Yargıtay tarafından incelenmesi sonucu da mahkemenin kararı onanmıştır.
Kararın dayandığı kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 50. maddesi: Yabancı bir mahkeme kararının Türkiye'de tanınması ve tenfizi ile ilgili hükümleri düzenler.
- Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesi: Yargıtay'ın bir kararı bozarak yeniden görülmesi için yapılacak işlemleri ve sınırları belirler.

11. Hukuk Dairesi 2018/1027 E. , 2019/379 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 02/05/2017 tarih ve 2016/697-2017/329 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı şirket vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ...Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 26.01.2009 tarih ve 2O 180/06 sayılı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tanınmasına ve tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, davanın reddini istemiştir.
Davalı ..., davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kabulüne, ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2 O 180/06 numaralı dosyasından verilen 26.01.2009 tarihli kararının tanınmasına ve tenfizine karar verilmiştir.
Kararı, davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı şirket vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı şirket vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8.50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.