Kamu kurum ve kuruluşları vb tüzelkişiliklerin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/37422 Esas 2021/4713 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/37422
Karar No: 2021/4713
Karar Tarihi: 21.04.2021

Kamu kurum ve kuruluşları vb tüzelkişiliklerin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/37422 Esas 2021/4713 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir evi kiraladıktan sonra borçlarını ödemeden evi tahliye etmiştir. Sanığın, dolandırıcılık suçunu işlediği iddiasıyla yargılandığı dava sonucunda, nitelikli dolandırıcılık suçunun sanık tarafından işlendiğine karar verilmiştir. Ancak suç tarihinin hatalı yazılması ve sanık hakkında tekerrüre esas ilamın olmaması sebebiyle hükmün bozulmasına karar verilerek, gerekli düzeltmeler yapılması gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 158/1-d, 52/1-2-3, 52/4, 53/1-3, 58/1-2/b-6-7.
- CMK 326/son
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

15. Ceza Dairesi 2017/37422 E. , 2021/4713 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu kurum ve kuruluşları vb. tüzelkişiliklerin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-d, 52/1-2-3, CMK 326/son, TCK 52/4, 53/1-3, 58/1-2/b-6-7. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Kamu kurum ve kuruluşları vb. tüzelkişiliklerin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, kendisinin fotoğrafı ve kardeşi ..."ın kimlik bilgilerinin olduğu nüfus cüzdanı ile katılan ..."ya ait evi kiraladığı, kira sözleşmesi yaptıkları, teminat olarak da düzenleme tarihi bulunmayan 5.400 TL bedelli bonoyu verdiği, sanığın bir süre kira bedellerini ödedikten sonra ödemeleri aksattığı ve borçlarını ödemeden evi tahliye ettiği, bu eylemleri ile atılı suçu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması ve katılan beyanı ile tüm dosya kapsamından nitelikli dolandırıcılık suçunun sanık tarafından işlendiğine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Gerekçeli karar başlığında "27/05/2009" olan suç tarihinin "31/10/2011" şeklinde yazılması,
2-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/218 E - 2007/31 K. sayılı ilamının, suç tarihinden sonra 23/12/2009 tarihinde kesinleşmiş olduğu anlaşıldığından, tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın adli sicil kaydında başka tekerrüre esas ilamın olmadığı gözetilmeden sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş olduğundan hükmün, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu durum aynı kanunun 322. maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, gerekçeli karar başlığındaki suç tarihi kısmından "31/10/2011" ibaresinin çıkarılarak yerine "27/05/2009" tarihinin yazılması, hüküm fıkrasında yer alan TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hükümden tamamen çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.