Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/2101 Esas 2020/4357 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2101
Karar No: 2020/4357
Karar Tarihi: 24.09.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/2101 Esas 2020/4357 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Adıyaman 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyetine ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddedilmesine dair kararın temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemeler sonucunda, usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı ve hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği belirlenmiştir. Mahkeme, yargılama sürecindeki iddia ve savunmaların eksiksiz olarak sergilendiği ve vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı sonucuna varmış, bu nedenle sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenlerin yerinde olmadığına hükmetmiştir. Kararda, sanığın TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63/1 maddeleri gereğince mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. TCK'nin 314/2 maddesi \"silahlı terör örgütüne üye olmak\" suçunu düzenlerken, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi \"terör örgütünün faaliyetleri çerçevesinde suç işleyen kişiler hakkında verilecek olan hükümlere ilişkin usul ve esaslar\"ı belirlemektedir. TCK'nin 62, 53/1-2-3, 58/9 ve

16. Ceza Dairesi 2020/2101 E. , 2020/4357 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Adıyaman 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.04.2018 tarih ve 2018/83 - 2018/192 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanığın TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63/1 maddeleri gereğince
mahkumiyetine ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında tutuklama tarihinin "13.12.2016" olarak yazılması gerekirken ‘13.12.2017’ olarak yazılması hususunun mahallinde düzeltilmesi olanaklı görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Adıyaman 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.09.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.