Mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/3244 Esas 2016/4479 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3244
Karar No: 2016/4479
Karar Tarihi: 12.04.2016

Mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2016/3244 Esas 2016/4479 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen mala zarar verme suçu davasında mahkumiyet kararı verilmiş ve 6.000 TL adli para cezası verilmiştir. Mağdurların temyiz talepleri reddedilmiş ve sanığın yokluğunda verilen karar temyiz edilmiştir. Ancak, temyiz istemi yasal süre içinde yapılmadığı için kararın iadesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 151/1 maddesi (Mala zarar verme suçu)
- Türk Ceza Kanunu'nun 152/2-a maddesi (Mala zarar verme suçu kasten işlendiğinde verilecek ceza)
- Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi (Ölçülülük ilkesi)
- Türk Ceza Kanunu'nun 50/1-a maddesi (Adli para cezası tayini)
- Türk Ceza Kanunu'nun 52/4 maddesi (Adli para cezası miktarının belirlenmesi)

23. Ceza Dairesi 2016/3244 E. , 2016/4479 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : TCK"nın 151/1, 152/2-a, 62, 50/1-a, 52/4 maddeleri uyarınca 6.000 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Mağdurların sanık hakkındaki kararın bozulmasına ilişkin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Mağdurların usulüne uygun olarak düzenlenmiş bir dilekçe ya da talep ile davaya katılma isteğinde bulunmadığı gibi temyiz dilekçesinde şikayetten vazgeçtiklerini beyan edip katılan sıfatını almamış oldukları ve bu sebeple hükmü temyize hakları bulunmadığından, temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ile yürürlükte bulunan CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B) Sanığın mahkumiyet kararına dair temyiz taleplerinin incelenmesinde ;
Sanığın yokluğunda verilen ve 16/09/2015 tarihinde tebliğ edilen gerekçeli kararın, CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 01/10/2015 tarihinde temyiz edildiği ve Mahkemenin 14/10/2015 tarihli temyiz isteğinin reddine ilişkin kararı yasaya uygun olduğu ve bu kararın 21/10/2015 tarihinde sanığa tebliğ edilmesine karşın sanığın tekrar temyiz isteminde bulunmadığı anlaşılmakla, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE 12/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi