MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 32. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/03/2014
NUMARASI : 2013/243-2014/106

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, vergi iadesi, ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekilinin özetle; müvekkilinin davalıya ait merkez deposunda faaliyet gösteren işyerinde depo şefi olarak çalışmaya başladığını ancak davacının sigorta girişinin 08/2009 döneminde yapıldığını, en son aldığı maaşın aylık net 1.000,00TL olduğunu, çalıştığı süre boyunca diğer işçiler ile birlikte maaşının 550,00TL sinin bankada adına yatırıldığını, kalan 450,00TL sinin elden alındığını, 11/02/2011 tarihinde davacının iş akdinin haksız olarak feshedilerek işten çıkarıldığını, yasal haklarının da ödenmediğini iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai alacağı, izin ücreti alacağı, genel tatil alacağı, hafta tatili alacağı, vergi iadesi alacağı ve ödenmeyen ücret alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle, davacının davalı iş yerinde 11/08/2009 tarihinde işe başladığını ve 17/10/2010 tarihine kadar aralıksız olarak çalıştığını davacının aldığı en son aylık ücretin 760,50 TL olduğunu, davacının kalifiye eleman olmak üzere çıraklık eğitimi almak için kursa gönderildiğini, kurs bitiminde yeniden işe başlaması yönünde anlaşıldığını ancak davacının kursu bitirmediği gibi işe de başlamadığını, davacının herhangi bir alacağının olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Davacı temyizi açısından;
a-Davacı dava dilekçesinde; vergi iadesi alacağı talebinde bulunmuştur.Mahkemece bu uygulamanın 2008 yılında yürürlükten kaldırıldığı gerekçesi ile; talebin reddine karar verilmiştir.Ancak vergi iadesi alacağı sadece ad değiştirmiş olup, işverence asgari geçim indirimlerinin davacıya ödendiği, davacı imzasını taşıyan bordro, makbuz veya banka kaydı ibrazı suretiyle ispatlanamamıştır.Dosyada mübrez imzasız bordrolarda, asgari geçim indirimi dahil 599,12 TL tahakkuk ettirilmiş ise de, davacı adına banka yolu ile yapılan maaş ödemelerinin 546,98 TL olduğu ve bu tutarın asgari geçim indirimini kapsamadığı anlaşılmakla, davacının asgari geçim indirimi talebinin kabulü yerine reddi hatalıdır .
b-Davacı hafta tatili ücreti talebinde bulunmuştur. Çalışma olgusu, hertürlü delille kanıtlanabilir. Davalı işveren işyerinde hafta tatillerinde çalışılmadığını savunmuştur. Davacı tanıkları ayda bir veya iki pazar günü olmak üzere hafta tatillerinde çalışıldığını beyan ederken, davalı tanıkları savunmayı teyit etmişlerdir. Mahkemece hafta tatili ücreti talebinin reddine karar verilmiştir . Davacı tanık beyanlarına göre ayda bir pazar günü hafta tatilinde çalışıldığı kabul edilerek bu doğrultuda hesaplanacak hafta tatili ücreti talebinin kabulü yerine reddi isabetsizdir.
3-Davalı temyizi açısından;
a-Dava dilekçesinde birlikte talep edilen hafta tatili ve genel tatil ücretleri açısından, dava ve ıslah dilekçeleri davacıya açıklattırılarak, her bir alacak miktarı belirlendikten sonra sonucuna göre taleplerin hüküm altına alınması gerekirken, talepler ayrıştırılmadan yazılı şekilde hüküm tesisi ayrı bir bozma nedenidir.
b-Davacı dava dilekçesinde son ay ücret alacağını talep etmiştir, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacı son ay 30 gün çalışmış gibi hesap yapılarak işverence ödenen 546 TL nin mahsubu ile bakiye ücret alacağına hükmedilmiştir. Davacı işyerinde son ay sadece 11 gün çalışmış olup işverence ödenen miktar düşüldüğünde, bakiye ücret alacağı kalmadığı anlaşıldığından talebin reddi yerine kabulü de bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 24.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.