Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/614 Esas 2019/378 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/614
Karar No: 2019/378
Karar Tarihi: 16.01.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/614 Esas 2019/378 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı Almanya'da yaşayan ve davalı Türkiye'de yaşayan iki kişi arasında, Essen Eyalet Mahkemesi'nde açılan bir davanın tenfizi ile ilgili olarak Türkiye'de açılan dava sonucunda çıkan kararın temyizi üzerine verilen karar incelenmiştir. Temyiz dilekçesi ekinde sunulan belgede davacının davalıdan herhangi bir alacak talebinde bulunmayacağına dair kabul ve taahhüt belgesi bulunması nedeniyle konusuz kalan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Karara yapılan temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri detaylı olarak belirtilmemiştir.

11. Hukuk Dairesi 2018/614 E. , 2019/378 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 09/11/2017 tarih ve 2017/779-2017/1095 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ... Essen Eyalet Mahkemesi tarafından verilen 25.01.2010 tarih ve 3 O 425/09 numaralı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın ve yargılama masraflarına dair masraf tespit kararının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, savunma hakkının ihlali nedeniyle kararın tenfiz edilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davalı vekilinin vermiş olduğu temyiz dilekçesi ekinde “İbraname” başlıklı belge ibraz ederek tarafların anlaştıklarını, davacının herhangi bir alacağının kalmadığını, tüm haklarından feragat ettiğini beyan ettiği gerekçesiyle, konusuz kalan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, 19.08.2014 tarihli protokol ve ibraname başlıklı belgede davacının davalıdan hiçbir alacak talebinde bulunmayacağını kabul ve taahhüt etmiş olmasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanunu uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına,16/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.