Mala zarar verme - konut dokunulmazlığının ihlali - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/5450 Esas 2019/5397 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın mahkumiyetine yönelik 24.10.2013 tarihli gerekçeli kararın 07.01.2014 tarihinde savunmasında bildirdiği adrese tebliğ edildiği, sanığın gerekçeli kararın tebliğ tarihinde ceza infaz kurumuna girdiği tespit edildiğinden, sanığın temyizinin süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
1- Sanık hakkında katılan ...’a yönelik işlediği mala zarar verme suçundan verilen beraat hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Mahkemece, kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararları usul ve yasaya uygun bulunduğundan o yer Cumhuriyet Savcısının, suçların sabit olduğuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında katılan ...’a yönelik mala zarar verme suçu ile sanığın diğer katılanlara yönelik kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
a) Sanığın ...’a ait eve girerken kapıyı zorlayıp kilidini kırmak şeklinde gerçekleştirdiği eylemde; sanığın mala zarar verme suçundan mahkumiyeti yerine beraatına hükmedilmesi ancak;
b) Hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesiyle 5271 sayılı CMK.nun 253/1. ve 254. maddelerinde yapılan değişikliğe göre, TCK.nun 86/2, 116/1. ve 151/1 maddelerinde düzenlenen kasten yaralama, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarının uzlaşma kapsamına alınması karşısında; uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Sanık hakkında hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin, olay günü sanığın katılana söylediği kabul edilen "LAN" şeklinde ve kaba hitap tarzı niteliğindeki sözün, katılanın ..., şeref ve saygınlığını ne suretle rencide edici boyutta olduğu yöntemince açıklanmadan yetersiz gerekçe ile mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK.nun 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen hakaret suçu önceden de uzlaşma kapsamında ise de, 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle, 5271 sayılı CMK.nun 253. maddesinin 24 ve 25. fıkralarındaki uzlaştırma bürosuna ilişkin düzenleme dikkate alınıp, 5237 sayılı TCK.nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer ve Üst Cumhuriyet Savcıları ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.