Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/21284 Esas 2015/6934 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/21284
Karar No: 2015/6934
Karar Tarihi: 07.05.2015

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/21284 Esas 2015/6934 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2013/21284 E.  ,  2015/6934 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacı vekili, davalının sürücüsü olduğu araç ile müvekkilinin sevk ve idaresindeki aracın karıştığı trafik kazasında, müvekkilinin yaralandığını ve müvekkiline ait aracın hasar gördüğünü ileri sürerek, 20.000,00 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminatın, 23.03.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davacı vekili, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 26.048,84 TL"na artırmıştır.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre davanın kısmen kabulü ile 26.048,84 TL daimi işgücü kaybı tazminatının, 23.03.2006 kaza tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, araç hasarına ilişkin maddi tazminat talebinin reddine, 4.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, davacının tedavi giderlerine ilişkin talebi hakkında atiye bırakılması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
    1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle, oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davacı vekilinin tüm ve davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
    2-Mahkemece, reddedilen maddi tazminat yönünden davalı lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 1.080,00 TL nispi vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken, yazılı şekilde 440 TL eksik nispi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmayıp bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm ve davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün sekizinci fıkrasının “... davalı lehine AAÜT"ne göre reddedilen maddi tazminat miktarı bakımından 440 TL nispi vekalet ücretinin...” ibaresinin çıkartılarak yerine “...davalı lehine AAÜT"ne göre reddedilen maddi tazminat miktarı bakımından 1.080,00 TL nispi vekalet ücretinin...” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 417,30 TL fazla alınan temyiz peşin harcının davacıya, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 07/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.