7. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/9301 Karar No: 2016/9359 Karar Tarihi: 26.04.2016
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/9301 Esas 2016/9359 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, davalı işyerinde uzun yıllar boyunca çalışarak fazla mesai ücretlerini talep etmiş, davalı ise davacıya yapılan ödemelerin yeterli olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkeme, davacının haklı olduğunu belirleyerek kısmi kabul kararı vermiştir. Ancak taraflar arasında davacıya yapılan prim ödemelerinin fazla çalışma hesabından mahsup edilip edilmeyeceği konusunda uyuşmazlık bulunmuştur. Mahkeme, davacının üretim mühendisliği yöneticisi olduğunu ve satış ile ilgisinin olmadığını belirterek prim ve bonus ödemelerinin fazla çalışma hesabından mahsup edilmemesi gerektiğine hükmetmiştir. Kanun maddeleri olarak; Türk Borçlar Kanunu Madde 102, Madde 109, Madde 420; İş Kanunu Madde 50, Madde 59 ve Madde 60'a atıfta bulunulmuştur.
7. Hukuk Dairesi 2015/9301 E. , 2016/9359 K.
"İçtihat Metni"
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: Davacı, davalı işyerinde 01.10.2001 tarihinden itibaren askerlik dönemi dışında kesintisiz olarak iş sözleşmesinin sona erdiği 27.08.2013 tarihine kadar üretim mühendisliği yöneticisi olarak çalıştığını, 2013 yılı Nisan ayına kadar iki vardiya halinde saat 06.00-14.15 ile saat 14.15-00.15 arası çalıştığını ancak bu çalışma saatlerinden sarkma olduğunu, 2013 yılı Nisan ayı sonrasında ise 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını iddia ederek yapmış olduğu fazla çalışmaların karşılığının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı, işyerinde iki vardiya halinde 06.00-14.15 ile 14.15-00.15 arası çalışıldığını, bir kısım işçilerin ise 08.00-18.00 saatleri arasında çalıştığını, tek vardiya sisteminde çalışanların hafta içleri çalıştığını, iki vardiya sisteminde çalışanların ise gündüz vardiyasında çalışanların cumartesi günleri 06.00-14.15 saatleri arasında çalışıldığını, davacının ücreti içinde fazla çalışma ücretinin de bulunduğunu, davacının alacaklarının bir kısmının zamanaşımına uğradığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, davacının tanık beyanları ile hesaplanan fazla çalışma saatlerinden, iş sözleşmesindeki fazla çalışmaların ücrete dahil olması maddesi nedeniyle yıllık 270 saat fazla çalışma saatinin mahsup edilmesi ile bulunan fazla çalışma ücretinden, davacının bazı ay bordrolarında tahakkuk bulunan bonus,eksra bonus, prim, yıl sonu primi adı altındaki ödemelerin dışlanması suretiyle hesaplama yapan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasında, davacıya bazı aylarda bonus, eksra bonus, prim, yıl sonu primi adı altında yapılan ödemelerin fazla çalışma hesabından mahsup edilip edilmeyeceği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. İş hayatında belli hedeflerin gerçekleşmesine bağlı olarak prim ödemesi alan satış temsilcileri işçiler yönünden aldıkları prim ödemeleri fazla çalışma hesabından mahsup edilebilir olup, bu şekilde işçiye ödenen satış priminin fazla çalışmaların karşılığında ödenmesi gereken ücretleri tam olarak karşılamaması halinde aradaki farkın işçiye ödenmesi gerekir. Somut olayda; davacı üretim mühendisliği yöneticisi olup satış ile bir ilgisi bulunmamaktadır. Davacıya prim ve bonus adı altında yapılan ödemelerin fazla çalışma hesabından mahsup edilmesi hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 26/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.