3. Ceza Dairesi Esas No: 2013/24285 Karar No: 2014/19331 Karar Tarihi: 15.05.2014
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/24285 Esas 2014/19331 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın suçlu olduğuna karar vermiş ve daha önce benzer suçlardan sabıkası olduğu için tekerrür hükmünü uygulamıştır. Sanığın direnme suçunu birden fazla kişiyle işlediği anlaşıldığından artırım yapılmamıştır. Ancak, cezasının tamamının infaz edilmesine karar verilmesi hatadır ve sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c maddesi uyarınca \"kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri\" bakımından şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanamayacak ve hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini kullanamayacak şekilde hüküm verilmiştir. Kanunlar: 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanununun 108/2. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-c, 265/3 ve 53/3. maddeleri.
3. Ceza Dairesi 2013/24285 E. , 2014/19331 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; Sanığın adli sicil kaydında tekkerrüre esas sabıkaları bulunduğundan mahkemenin hükümde tekerrür hükmünü uygulamasına karar vermiş olması Ceza Genel Kurulunun 12.02.2013 tarih ve 2012/1438 E. sayılı kararındada belirtildiği gibi, tekerrüre esas sabıkanın infaz aşamasında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanununun 108/2. maddesinin nazara alınması mümkün görülmüştür. Ayrıca sanığın birden fazla kişi ile direnme suçunu işlediği anlaşılması nedeniyle hakkında 5237 sayılı TCK"nin 265/3. maddesi uyarınca artırım yapılmaması ise aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak; Sanığın üzerine atılı suç için 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesi hükmünün 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesine göre "kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri" bakımından şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde tümüyle infazın tamamlanmasına kadar uygulanmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının “5237 sayılı TCK"nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/05/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.