Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11547 Esas 2019/4003 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11547
Karar No: 2019/4003
Karar Tarihi: 14.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11547 Esas 2019/4003 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan sanığın mahkûm edildiği bir davanın temyiz incelemesi sonucu, eksik cezaya hükmedilmesi nedeniyle kararı bozdu. Sanığın anahtar uydurarak araç hırsızlığı yapması, önemli ve değerli olan eşyaların çalınması ve meydana gelen zararın ağırlığı göz önünde bulundurulmadan alt sınırdan hüküm verilmesi, sanık için daha ağır ceza hükümleri öngören TCK 143, 142/2-d ve 61. maddelerinin gözetilmemesi, hükümdeki anlatımsal hatalar nedeniyle karar bozuldu. Hüküm, Sanık ...’in kazanılmış haklarının korunması koşuluyla bozuldu.
TCK:
- 142/2-d Maddesi: Haksız yere elde bulundurulan veya taklit anahtarla hırsızlık suçunu tanımlar.
- 143. Madde: Hırsızlık suçuna konu olan malın niteliği, değeri, hırsızlıkla bağlantılı diğer hususlar göz önüne alınarak cezayı artırır.
- 61. Madde: Temel ceza miktarı belirlemede, suçun ağırlığı, kastın derecesi, suçun özel ve genel nedenleri, zararın miktarı, hata vs. hususlar göz önünde bulundurulur.

13. Ceza Dairesi 2018/11547 E. , 2019/4003 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 02.11.2012 yerine 03.11.2012 olarak yanlış yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Olay tarihinde katılanın evinin önüne park ettiği aracının ertesi gün başka bir araca ait plaka takılı vaziyette bulunduğu, olay yeri inceleme raporuna göre aracın kapıları açık, kontak bölümü sağlam ve araçta herhangi bir hasar bulunmadığı, aracın ön kaputu altında bulunan beyin kısmının sökülüp başka bir beyin takılmış halde olduğu, arka koltukta el feneri, bileme aleti, çakmak ile ... ibareli otomobil anahtarı bulunduğu, raporun ilk sayfasında eylemin anahtar uydurulmak sureti ile gerçekleştirildiğinin belirtilmesi karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nun 142/2-d maddesinde tanımlanan "Haksız yere elde bulundurulan veya taklit anahtarla hırsızlık" suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, aynı yasanın 142/1-b maddesi gereğince uygulama yapılarak eksik ceza tayini,
2-Katılanın kollukta alınan beyanında; olay günü 21:30 sıralarında evinde bulunduğu sırada dışarıya baktığında aracının evin önünde park halinde bulunduğunu, 1 saat sonra baktığında aracın yerinde olmadığını fark ettiğini belirttiği, suç tarihinde... İlçesinde güneşin 17:04’te battığının anlaşılması karşısında, eylemin geceden sayılan zaman diliminde gerçekleştirildiği ve sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan cezada TCK"nın 143. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik cezaya hükmolunması,
3-Hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkın korunmasına, 14.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.