Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/2169 Esas 2020/4109 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2169
Karar No: 2020/4109
Karar Tarihi: 30.06.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/2169 Esas 2020/4109 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2019/2169 E.  ,  2020/4109 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacı vekili; davacıların sürücü olan murisinin tek taraflı trafik kazasında vefat ettiğini belirterek fazlaya ilişkin haklarının saklı kalmak kaydıyla 2.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalı ... şirketinden tahsilini talep etmi,ıslah dilekçesi ile talebini 204.500,98 TL ye yükseltmiştir.
    Davalı vekili; yetki itirazında bulunarak, alacaklı ve borçlu sıfatının birleştiğini, kaza sırasında vefat edenin ehliyetsiz olduğunu, sürücünün %100 kusurlu olarak ölmesi halinde varislerin destekten yoksunluk tazminatını talep etme hakkının bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kabulü ile ..."a 157.090,71 TL, ..."a 15.381,99 TL ve ..."a 32.028,28 TL olmak üzere toplam 204.500,98 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden (30/07/2015)itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
    Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince, İstinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekiline 30.01.2019 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı vekili Bölge Adliye Mahkemesi kararını, İstanbul Anadolu Hukuk Mahkemeleri Ön Büro 2019/5753 Muhaber no ile 15.02.2019 tarihinde temyiz etmiştir. HMK nun 346. maddesi uyarınca, temyiz dilekçesi kanuni süre geçtikten sonra verilirse, kararı veren mahkeme temyiz dilekçesinin reddine karar vermesi gerekir. Ancak temyiz edilen karar temyiz süresi geçtiği halde bu konuda inceleme yapılıp karar verilmeksizin dosya Yargıtay’a gönderilmiş ise, 01.06.1990 tarih, 1989/3 E.-1990/4 K. sayılı içtihadı birleştirme kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından temyiz talebinin süre yönünden reddine karar verebilecektir.Davalı vekilinin temyiz dilekçesi, iki haftalık temyiz süresi içerisinde olmadığından temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 30/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.