Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/12647 Esas 2013/12707 Karar Sayılı İlamı

... vekili Avukat ... ile 1-Gazipaşa Belediyesi ... aralarındaki alacak davası hakkında ... 4.Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 29.12.2011 gün ve 365-689 sayılı hükmün davalı ... Belediyesi avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, 12.995,00 TL alacağın tahsili isteğinde bulunmuş, mahkemece 29/12/2011 tarihli kararı ile davanın kısmen kabulüne, aktin ifasının imkansız hale geldiği 7/7/2004 tarihinden itibaren davacının cezai şart adı altında talep ettiği 594,80 TL"nin 7/7/2004 tarihinden itibaren, davacı tarafça davalıya devre mülk bedeli karşılığında ödedi anlaşılan 594,80 TL"nin 157,20 TL"sine 1.1.1999 tarihinden, 437,60 TL"sine 1.1.2000 tarihinden itibaren yasal faiz işletilmek suretiyle davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı ... Belediyesi tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2011 tarihinden itibaren 1.540.00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.540,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 15.5.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.