Danıştay 7. Daire 2016/5213 Esas 2021/1156 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/5213
Karar No : 2021/1156

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… Gümrük Müdürlüğü …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Uluslararası Taşımacılık Otomotiv Gıda Tarım ve Hayvancılık Tekstil İnşaat Turizm Emlak Temizlik ve Eğitim Hizmetleri Akaryakıt Madencilik Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının iptale ilişkin hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Uluslararası yolcu taşımacılığı yapan davacı tarafından, 2009/15481 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun Bazı Maddelerinin Uygulanması Hakkında Kararın ''Gümrük Vergilerinden Muaf Olarak İthal Edilecek Yakıt'' başlıklı 96. maddesinin 4. fıkrası uyarınca yapılan ek özel tüketim vergisi tahakkukuna vaki itirazın reddine dair işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: 2009/15481 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile standart depo muafiyetinin getirildiği, söz konusu düzenlemede, ayda en fazla dört defa bu muafiyetten yararlanılabileceğinin ve bir ay içerisinde dört defadan fazla giriş yapan araçlara her giriş için tüm depodan litre başına 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu uyarınca uygulanmakta olan özel tüketim vergisi tutarındaki verginin, tek ve maktu vergi olarak tahsil edileceğinin belirtildiği, dosyanın incelenmesinden, davacı adına kayıtlı …, …, …, …, …, …, …, … plakalı araçların, bir ay içerisinde dört defadan fazla giriş yaptığının tespit edildiği, söz konusu sekiz araçdan … plakalı araç hakkında standart depo üstünde depo kullanıldığına ilişkin sözlü beyan formunun düzenlenmesine karşın bu formun vergilendirilecek yakıt miktarının tespitinde yeterli olmayacağı, vergilendirilecek yakıtın somut verilerle açık, net bir şekilde tespitinin gerektiği, bu nedenle, davalı idare tarafından, başmüfettiş ile gerçekleştirilen görüşme neticesinde en yüksek depo hacmi esas alınarak yapılan tahakkukun standart depo üzerinden hesaplanan kısmında hukuka aykırılık; aşan kısmında ise hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin 8.725,18 TL'lik kısmı yönünden davanın reddine; aşan kısmının ise iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tesis edilen işlemin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın iptale ilişkin hüküm fıkrasının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın temyize konu iptale ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyize konu iptale ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.