Görevi yaptırmamak için direnme - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/12615 Esas 2019/2160 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12615
Karar No: 2019/2160
Karar Tarihi: 24.01.2019

Görevi yaptırmamak için direnme - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/12615 Esas 2019/2160 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, sanıkların yaralama ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından mahkumiyetlerine karar verildiğini belirtmektedir. Kararda, sanıkların bu suçları işlediğine dair kanıtların eksiksiz sergilendiği ve doğru olarak nitelendirildiği vurgulanmaktadır. Ancak, bir sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmemesi nedeniyle bozma yapılamayacağı belirtilmiştir. Ayrıca, Mahkeme kararında TCK'nın 53/1-b maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararı hakkında da bilgi verilmiştir. Sonuç olarak, Mahkeme kararı sanıkların suçlu olduğuna karar verilmesi ve cezalarının düzeltilerek onanmasıyla sonuçlanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi (mükerrirlere özgü infaz rejimi)
- Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-b maddesi (infaz evresinde Anayasa Mahkemesi kararının gözetimi)
- Türk Ceza Kanunu'nun 43/2. maddesi (ceza artırımı)

18. Ceza Dairesi 2016/12615 E. , 2019/2160 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen yaralama ve görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Adli sicil kaydındaki hükümlülüğü nedeniyle koşulları bulunmasına karşın, sanık ..."ın cezasının TCK’nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
TCK"nın 53/1-b maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesinin infaz evresinde resen gözetilebileceği,
Anlaşıldığından;
1- Sanıklar müdafinin yaralama ve sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçlarına ilişkin olarak ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümde ise;
TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca artırım yapılırken, hesap hatası sonucu fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, uygulamaya göre sonuç hapis cezasının 12 aya indirilmesi suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.