Resmi belgede sahtecilik - iftira - hırsızlık - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/2078 Esas 2015/3019 Karar Sayılı İlamı

21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2078
Karar No: 2015/3019
Karar Tarihi: 14.09.2015

Resmi belgede sahtecilik - iftira - hırsızlık - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/2078 Esas 2015/3019 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, aslı ele geçirilemeyen ancak sureti dosyada mevcut olan bir başkasına ait sürücü belgesini kullanarak kendisini o kişi olarak tanıttığı ve araç kiralama sözleşmesini imzaladığı, sözleşmenin süresinin sona ermesine rağmen kiralanan aracı iade etmediği suçlamasıyla yargılandığı bir davada, yerel mahkeme tarafından sanığın suçu kamu idaresinin maddi varlığı olan sürücü belgesinin kullanılarak işlenmiş olması nedeniyle TCK'nın 158/1-d maddesindeki “kamu kurumunun araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık” suçu kapsamında olduğuna karar verilmiş ve sanık hakkında hüküm kurulmuştur. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun daha önce verdiği bir kararda da belirtildiği üzere, sanığın kastının aslında kiraladığı aracı iade etmemek ve müştekiyi kandırarak kendisine çıkar sağlamak olduğu dikkate alınmalıdır. Bu nedenle, görevsizlik kararı verilmesi gerekmektedir. Sonuç olarak, hükmün bu nedenle isteme aykırı olduğu ve bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Ayrıca, kararda bahsi geçen kanun maddesi TCK'nın 158/1-d maddesi olup, bu madde dolandırıcılık suçunu düzenlemektedir.

21. Ceza Dairesi 2015/2078 E. , 2015/3019 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2011/327815
MAHKEMESİ : Eskişehir 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/12/2010
NUMARASI : 2010/142 (E) ve 2010/947 (K)
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, iftira, hırsızlık

Suç tarihinde ...... Oto Kiralama isimli işyerinden araç kiralayan sanığın, aslı ele geçirilemeyen ancak sureti dosyada mevcut olan Ü.. D.. adına düzenlenmiş sürücü belgesini kullanarak kendisini bu isimle katılana tanıttıktan sonra araç kiralama sözleşmesini Ü.. D.. ismiyle imzaladığı, sözleşmesinin süresinin sona ermesine rağmen kiralanan aracı iade etmediklerinin iddia olunduğu somut olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 12.12.2000 gün ve 6-239/244 esas sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığın başlangıçtan itibaren kastının kiraladığı aracı iade etmemek ve müştekiyi kandırarak kendisine çıkar sağlamak olup olmadığı ve suçun kamu idaresinin maddi varlığı olan sürücü belgesinin kullanılarak işlenmiş olması nedeniyle sanığın eyleminin TCK"nun 158/1-d maddesindeki “kamu kurumunun araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık” suçu kapsamında kalıp kalmayacağına dair delilleri takdir ve değerlendirme yetkisinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla sanık hakkında yazılı şekilde hükümler kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, sonuç cezanın miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 14.09.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.