Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7462 Esas 2019/3238 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7462
Karar No: 2019/3238
Karar Tarihi: 18.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7462 Esas 2019/3238 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir olayda görgüye dayalı bilgi sahibi tanık olmadığı için olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlatan taraflar arasında ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenememiş ve sanığın haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş olduğu gerekçesiyle kararı bozmuştur. Ayrıca, katılanın onaysız fotokopi suret raporunun hükme esas alınması ve Anayasa Mahkemesi'nin bazı TCK maddelerinin iptali nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Karar, 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi, haksız tahrik hükümlerini düzenlemekte ve haksız tahrik varlığı halinde suçun cezasının asgari seviyede (1/4) oranında azaltılmasını öngörmektedir. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, Yargıtay'ın kararlarının kesin nitelik taşıdığını ve mahkeme kararlarının buna uygun olması gerektiğini belirtmektedir. 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ise, kararların bozulma sebeplerini düzenlemektedir.

3. Ceza Dairesi 2018/7462 E. , 2019/3238 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Görgüye dayalı bilgi sahibi tanığın bulunmadığı olayda, evli olan tarafların olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları, düzenlenen adli raporda sanığında yaralanmış olduğu gözetildiğinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari seviyede (1/4) oranında uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
2) Aslı veya onaylı örneği getirtilmeden katılanın onaysız fotokopi suret raporunun hükme esas alınması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/8 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle de, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.