Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :TCK"nın 85/1, 22, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması.


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanlar vekilinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318 ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Alkollü araç kullanması nedeniyle sürücü belgesine 13.05.2009 tarihinden itibaren 180 gün süreyle el konulmuş bulunan ve saat 21:17 itibariyle 231 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın saat 19:20 sıralarında aracı ile aydınlatmanın olmadığı, çift yönlü 6 m genişliğindeki, parke zeminli, düz ve eğimsiz cadde üzerinde seyredip, hız azaltıcı kasise rağmen fren tedbirine başvurmaksızın süratle olay mahalli kavşağa girdiğinde solundan yola girip geçişini tamamlamak üzere olan koyu renk elbiseli yaya ...’a çarparak yaranmasına ve 29/09/2009 tarihinde tedavi gördüğü hastanede ölümüne neden olduğu olayda, sanığın asli kusurlu olduğunun kabul edilmesinde ve sanık hakkında temel cezanın 4 yıl olarak belirlenmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında bilinçli taksir nedeniyle cezanın arttırılması sırasında uygulanan kanun maddesinin eksik gösterilmesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (2.) bendine “22” ibaresinden sonra gelmek üzere “/3” ibaresinin eklenmesi ve (4.) bendin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.