9. Hukuk Dairesi 2014/17801 E. , 2015/36751 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : BALIKESİR 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/05/2014
NUMARASI : 2013/25-2014/306
Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, davalı Bakanlığa bağlı B.Şube Müdürlüğünde işçi statüsünde ve şoför olarak çalıştığını, aynı zamanda ...İş Sendikası üyesi olduğunu, bu nedenle davalı kurum ile üyesi bulunduğu sendika arasında imzalanan toplu iş sözleşmesinden yararlandığını, davalı kurumda av ve yaban hayatını koruma biriminde görevli olduğunu, bu nedenle mesai sonrası açılan kurslarda görevli öğreticileri kurslara götürmek için geceleri mesai yaptığını, bu durumun görevlendirme belgelerinden de belli olduğunu, bunun yanında yasa dışı avlanma nedeniyle gelen ihbarlar olduğunda kendisine görev verildiğini, bütün gece bu şekilde görevli olan ekip üyelerine şoförlük yaptığını, davalı kurumun yapmış olduğu fazla çalışmaların karşılığını ödemediğini, oysa ki emsal konumda olan işçilerin fazla çalışmalarının ödendiğini, (Ankara Merkez) sonuç olarak 01/01/2008 – 31/12/2012 tarihleri arasında kalan dönem için hak kazandığı fazla çalışma ücretlerine karşılık olarak fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 25.000,00 TL fazla çalışma ücreti alacağının doğdukları tarihten itibaren mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davlıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren, davacının şoför ve av koruma memuru olarak görev yaptığını, 4915 sayılı kara avcılığı kanunu gereği gelen ihbarlar doğrultusunda 24 saat işlem yapılması gerektiğini, avcı eğitim kurslarının da akşam saat 18.00’den sonra halk eğitim merkezinin koordinatörlüğünde yürütüldüğünü, davacının müvekkili kurumdan fazla çalışma ücreti alacağının bulunmadığı gibi bu yönde müvekkili kurumdan resmi bir talebinin de olmadığını, çalıştığı süre içinde serbest bulunduğu zamanların göz ardı edilmemesi gerektiğini, sonuç olarak haksız açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, fazla mesai ücreti alacağı olmadığını savunmakta ise de davalı kurumun yapmış olduğu iç yazışmalardan ve tespitlerden anlaşıldığı üzere üst amirlikçe dahi bu tür görevlendirmeler dolayısıyla oluşacak fazla çalışmalar için fazla mesai ücretinin ödenmesi gerektiğinin belirtildiği, gerek İş Kanunu gereği, dava dosyasına sunulan görev belgeleri doğrultusunda yapmış olduğu çalışmalar nedeniyle İş Kanununda kaynaklanan fazla çalışma ücretine hak kazandığı anlaşılmakla taleple bağlı kalınarak davanın kısmen kabulüne karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki hüküm fıkrası kurulmuştur.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalı Bakanlığın Harçlar Kanunu" nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu düşünülmeden Bakanlık aleyhine harca hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, söz konusu hatanın giderilmesi yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK"nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz edilen kararın hüküm fıkrasında yazılı olan “Peşin alınan 426,95 TL peşin harcın kabul edilen dava değerine göre hesaplanan 1.195,42. TL harçtan mahsubu ile bakiye 768,47. TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına”,
ve
“Davacı tarafından yapılan toplam 833,30 TL. Mahkeme masrafının davalıdan alınarak davacıya verilmesine” paragraflarının çıkarılarak yerlerine ;
“- Davalı bakanlık harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına”,
- Davacının yaptığı harçlar hariç 406,35 TL. Yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
Davacının yatırdığı başvuru harcı ile peşin harcın karar kesinleştiğinde isteği halinde davacıya iadesine” paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davacı aleyhine düzenlenen 06.06.2014 tarihli harç tahsil müzekkeresinin Mahkemesince iptaline, 24/12.2015 günü oybirliği ile karar verildi.