MAHKEMESİ : ... BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 24/11/2016 tarih ve 2015/140 E. - 2016/281 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 02/06/2017 tarih ve 2017/580-2017/524 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin TPE nezdinde 2011/73463 sayı ile tescilli “Superstep” markasının ayakkabı ve bağlı aksesuar ürünlerinin satışına yönelik mağazalarda kullandığını, mağazalarsa kullanılan tüm mobilya, stant, ürün yerleştirme aparatları, mağaza ön cephe görsel dekorasyon, mimari tasarım ve uygulamalarının da yine TPE nezdinde tasarım niteliğinde tescilli olduğunu, müvekkili şirkete ait bu tasarımların oluşturduğu konseptin ayırt edilemeyecek nitelikte benzerinin davalı tarafça davalı endüstriyel tasarım olarak tescili için başvuru yapıldığını, söz konusu başvuruya müvekkili şirket tarafından 2013/00882, 2013/00883 sayılı tasarımlar ile itiraz edildiğini, ancak yapılan itirazın TPE YİDK tarafından reddedildiğini, kurum kararının hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek kurum kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı TPE vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı vekili, davacı şirket adına tescilli olan ve işbu davaya mesnet gösterilen tasarımların bir raf tasarımına ait olduğunu ve davaya mesnet olarak gösterilen standların hiçbirinin iç mekân dizaynında yer almadığını, 554 sayılı KHK anlamında yenilik ve ayırt edicilik vasfına sahip olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, dava konusu tasarımlara ilişkin bir bütünsel inceleme yapıldığında, davalı yanca, dava konusu tasarımı oluşturan mağaza konseptinin genel itibariyle, davacı tasarımlarından farklılaştığı, yine belirtilen ve benzer olarak görülen obje, yapı ve kompozisyonların, söz konusu mağazalarda görmeye alışılan, başka bir deyişle bilgilenmiş kullanıcı tarafından zaten bilinmekte olan unsurlar olduğu, dava konusu tasarımlarının hükümsüzlüğüne ilişkin mesnet gösterdiği tasarımlarının dava konusu tasarımların yeniliğini ortadan kaldırıcı mahiyette bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, mahkemece alınan bilirkişi raporunda davalıya ait tasarımın 554 sayılı KHK’nın 5, 6 ve 7. maddelerinde düzenlenen tasarımın tescili için gerekli olan yeni ve ayırt edicilik niteliğine haiz olduğunun belirlenmiş olduğu ve raporunun karar vermeye elverişli bulunduğu, ayrıca davacının istinaf dilekçesinde belirttiği ve dosyada örneği bulunan... 2. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi 2014/22 D. İş dosyasında yapılan tespitin, davalı mağazasının fiilen dizaynının davacı mağazasına benzer şekilde olmasının ve bu şekilde davacının tasarım tesciline tecavüz oluşturmasının ayrı bir dava konusu olacağı gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf istemin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 13,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16/01/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.