Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/3004 Esas 2013/12653 Karar Sayılı İlamı

Girişim Varlık Yönetim A.Ş. vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında Denizli 2. Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 08.11.2012 gün ve 2010/212-249 sayılı hükmün davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı, davalının bankalarınca verilen kredi kartından doğan borcunu son ödeme tarihinde ödememesi nedeniyle hesabın kat edilerek, davalı hakkında icra takibi başlattıklarını fakat davalının takibe haksız itiraz ettiğini belirterek, itirazın iptali ile davalı aleyhine icra inkar tazminatına hükmedilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2012 tarihinden itibaren 1.690.00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.690,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 15.5.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.