Mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151/1 ve 86/2. maddeleri gereğince iki kez 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Alanya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2015 tarihli ve 2014/430 esas, 2015/670 sayılı kararının infazı sırasında, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde infaza konu ilamdaki suçun uzlaştırma kapsamına alındığından bahisle hükümlünün hukuki durumunun yeniden değerlendirilerek, infazın durdurulup durdurulmayacağına dair bir karar verilmesi yönündeki infaz savcılığının talebinin reddine ilişkin anılan Mahkemenin 15/12/2016 tarihli ve 2014/430 esas, 2015/670 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Alanya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/02/2017 tarihli ve 2017/150 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 09.04.2017 gün ve 94660652-105-07-2286-2017 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/04/2017 gün ve 2017/24321 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30/10/2007 tarihli ve 2007/4-200 esas, 2007/219 sayılı ilâmında belirtildiği üzere, uzlaştırma kurumu her ne kadar 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 253 ve 254. maddelerinde hüküm altına alınarak usul hukuku kurumu olarak düzenlenmiş ise de, fail ile devlet arasındaki ceza ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddi hukuka da ilişkin bulunması nedeniyle yürürlüğünden önceki olaylara uygulanabileceği, bu uygulamanın sadece görülmekte olan davalar bakımından geçerli olmayacağı, 5237 sayılı Kanun"un 7/2. maddesindeki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." şeklindeki hüküm uyarınca kesinleşmiş kararlar bakımından da uzlaştırma hükümlerinin uygulanması gerektiği cihetle; hükmün infazının durdurularak, 5271 sayılı Kanunu’nun 253. maddesindeki esas ve usullere göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi için yargılama dosyasının uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma talebinin mala zarar verme ve kasten basit yaralama suçlarına ilişkin olması ile 2797 sayılı Yargıtay Kanunu"nun 6545 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca, 27.01.2017 gün ve 29961 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun işbölümüne ilişkin 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararı ve Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü ortak hükümlerinin 4. maddesi de gözetilerek, atılı suçlardan en ağırının mala zarar verme suçu olması nedeniyle Yargıtay Kanunu"nun değişik 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararı gereğince atılı kanun yararına bozma istemini inceleme yetki ve görevinin de Yargıtay (8.) Ceza Dairesine ait olması nedeniyle Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye TEVDİİNE, 03.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.