Dolandırıcılık suçundan sanık ..."nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 157/1, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 66.640,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Afyonkarahisar 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/02/2011 tarihli ve 2008/418 esas, 2011/73 sayılı kararının Yargıtay 23. Ceza Dairesinin 22/04/2015 tarihli ve 2015/45 esas, 2015/892 karar sayılı ilâmı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, kararın infazı aşamasında, sanık vasisi Naciye Türkyılmaz"ın 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinde uzlaştırma konusunda yapılan değişiklikten faydalanma talebinde bulunması üzerine, yapılan değişiklikle infaz aşamasında bulunan dosyalarla ilgili geçici bir düzenleme yapılmadığı, uzlaşma kurumunun usul hukukuna ilişkin olduğu ve usul kurallarının derhal uygulanabilir normlar olduğundan bahisle infazın durdurulmasına yer olmadığında ilişkin Afyonkarahisar 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/12/2016 tarihli ve 2008/418 esas, 2011/73 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair ilişkin Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/12/2016 tarihli, 2016/1191 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 09.04.2017 gün ve 94660652-105-03-300-2017 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/04/2017 gün ve 2017/23895 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34 ve 35 inci maddeleri ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 253 ve 254 üncü maddeleri ile uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlendiği, ancak yapılan değişiklikle infaz aşamasında bulunan dosyalarla ilgili bir düzenlemeye yer verilmemiş ise de; sanığın üzerine atılı 5237 sayılı Kanun"un 157. maddesinde tanımı yapılan dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamına alınması karşısında, 5237 sayılı Kanun"un 2 ve 7. maddeleri uyarınca, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunduğu gözetilmeksizin, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 Sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşma, sadece sanığa değil aynı zamanda ve öncelikle, mağdurun zedelenen hukukunun düzeltilmesine hizmet amacı güttüğü ve biçimi itibariyle bir ceza yargılaması müessesesi olsa da, fail ile devlet ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddi ceza hukukunu da ilgilendirdiğinin tartışmasız olması nedeniyle kesinleşmiş kararlar yönünden de uzlaştırma hükümlerinin
uygulanması gerektiğinden itirazın bu nedenlerle kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet bulunmadığından, kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görülmekle, Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.12.2016 tarih ve 2016/1191 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca müteakip işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, 03.07.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.